Στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη, το παλιό εργαστήριο του Ηλία Λαλαούνη, ένα κτίριο σαν ζωγραφιά από τη δεκαετία του 30, έχω πάει κι άλλες φορές. Με διαφορετικές αφορμές. Την Τετάρτη το πρωί πήγα για να δω από κοντά τα αρχαιοελληνικά σανδάλια-κοσμήματα, επιχρυσωμένα με 24k. Δεν τα δοκίμασα, παρά μόνο με το βλέμμα. Μετά από μία σύντομη επίσκεψη 11.30 με 11.55 στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, για ένα γρήγορο τσάι, selfies με τον ήλιο, χρόνο με τον εαυτό μου, τουρίστας στην πόλη που τόσο αγαπώ, βρέθηκα να κάνω καινούργιες φίλες από την Ιαπωνία, να συναντώ την κ. Λίλα Λαλαούνη, οικοδέσποινα του μουσείου, η οποία, μου έχει γράψει το ωραιότερο, το πιο τρυφερό και αληθινό γράμμα, που έχω λάβει ποτέ σαν δημοσιογράφος στην Καθημερινή...
Και λίγο πριν, λίγο μετά, στην είσοδο του μουσείου, η Αικατερίνη και η Ιωάννα για ένα φωτεινό καλωσόρισμα. Ύστερα από δική τους προτροπή, έκανα μια πρώτη στάση στον 2ο όροφο, για μια πριβέ ξενάγηση στη νέα περιοδική έκθεση με πετρώματα, ορυκτά, απολιθώματα και μετεωρίτες (που θέλω να ξαναδώ με τις κόρες μου, αν και πήγανε με το σχολείο πρόσφατα) και μετά στην υπέροχη ταράτσα για Ancient Greek Sandals with Ilias Lalaounis σαν pop-up store με θέα την Ακρόπολη.
Κάθε ζευγάρι σανδάλια με τη δική του συνειρμική ονομασία, από ένα ελληνικό νησί. Σε περιορισμένα αντίτυπα, 200 και αριθμημένα. Καφέ, γκρι, μαύρα, λευκά. Με μοτίβα από τις ιστορικές συλλογές του Ηλία Λαλαούνη. Μινωική και Μυκηναϊκή Συλλογή, Παλαιολιθική και Νεολιθική...
Milos, Kimolos, Paros, Antiparos και Dilos. Ή μήπως Mykonos, Santorini, Knossos, Rhodes; Προσωπικά ξεχώρισα τα μαύρα σανδάλια, εμπνευσμένα από την Κίμωλο, μινιμαλιστικά, μαύρα, με βραχιόλι κόσμημα, όπως κι εκείνα που φέρουν την αύρα της Σαντορίνης, γκρι, με κολιέ στα δάχτυλα των ποδιών. Η Μύκονος; Απέριττη και φίνα.
Τα δοκίμασα με τα μάτια, τα φαντάστηκα να λαμπυρίζουν στα πόδια μου στην άμμο, να περιπλανιέμαι σε μέρη που δεν έχω ξαναπάει και να μιλάω για την ιστορία του ελληνικού χρυσού, έφαγα ένα κομμάτι sashimi σολωμό, αποχαιρέτησα τις καινούργιες μου φίλες από την Ιαπωνία, τις κυρίες Λαλαούνη που ταξιδεύουν την Ελλάδα στον χρόνο και στον χάρτη, και περπάτησα χωρίς γυαλιά ηλίου στη Διονυσίου Αεροπαγίτου. Ξυπόλητη; Ιδανικά με λευκό χιτώνα. Κι ένα φίδι δαχτυλίδι.
