Καλοκαίρι είναι...

Να φοράς όλα τα χρώματα μαζί.

Να πηγαίνεις στο πάρκο και να φεύγεις όταν έχει σκοτεινιάσει για τα καλά.

Να γκρινιάζεις για τα κουνούπια, τις τσούχτρες και τα τζιτζίκια.

Καλοκαίρι είναι να περπατάς ξυπόλητος στο γρασίδι, στα βράχια, στο πεζοδρόμιο, να έχεις φύγει από το νησί και να το κουβαλάς μέσα σου παντού.

Να λάμπεις και να μην ξέρεις τον λόγο.

Να ξεχνάς να φας.

Να ξεχνάς τι μέρα είναι.

Να ξεχνάς να φορέσεις ρολόι.

Να ξεχνάς τα γενέθλια της καλύτερης σου φίλης. Και να μην σου κρατάει μούτραι γι'αυτό.

Να βλέπεις τα δέντρα και να θέλεις να τα αγκαλιάσεις.

Γενικά (και ειδκά) να θέλεις και να δίνεις αγκαλιές. Στο πάρκο. Και αλλού.