Σάντυ Τσαντάκη

Η ζωή μου σε 594 λέξεις

Δεν έχω ιδέα από ζώδια αλλά ως Ψάρι με ωροσκόπο Σκορπιό ζω μάλλον στα σύννεφα με ένα πόδι εκτός. Είμαι δημοσιογράφος. Αυτό ξέρω να κάνω, χρόνια τώρα, να βλέπω, να παρατηρώ, να σημειώνω, να συναντώ ανθρώπους. Μου αρέσει να πηγαίνω σε παραστάσεις, επιδείξεις μόδας, εστιατόρια, ξενοδοχεία, να γράφω γι’αυτά, να ακούω μουσική, να παίζω με τη μόδα και να την αποδομώ, να ακούω, να καταγράφω, να γράφω με τυφλό σύστημα στο MacBook μου και να μην προλαβαίνω να διαβάσω τις σκέψεις μου. 

Γεννήθηκα στην Αθήνα, με δύο μαγικούς γονείς, γιατρό και φιλόλογο και μια μαγική αδερφή, δικηγόρο, βουδίστρια, «ψυχή της παρέας». Οικογένεια Τσαντάκη. Κι αργότερα έγινα κι εγώ μαμά, και απέκτησα δυο φωτεινά, πολύχρωμα κορίτσια που μεγαλώνουμε μαζί κι εγώ ψηλώνω μαζί τους. Χορεύουμε, ταξιδεύουμε, τραγουδάμε, μαγειρεύουμε, διαβάζουμε, περπατάμε, φωνάζουμε, ουρλιάζουμε, χοροπηδάμε, αγκαλιαζόμαστε, κολυμπάμε, ανακαλύπτουμε τον κόσμο μαζί. Το καλοκαίρι του 2013 προστέθηκε στην παρέα ο κύριος Μποφόρ, ο τρυφερός μισός σκύλος, μισός γάτος από την ψαραγορά των Σπετσών.

Εγώ πάλι μεγάλωσα με σκυλιά στο σπίτι. Τον Βρούτο και τον Σλόμπονταν. Από γάτους δεν είχα ιδέα. Τα παιδικά μου χρόνια; Με εξώφυλλα της Vogue και του Harper's Bazaar, κολλημένα στο ταβάνι. Μια μέρα που κοιμόμουνα κατέρρευσαν όλα τα top models της εποχής στο κεφάλι μου για να γίνουν χάρτινο πάπλωμα. ΄Άλλαξα τέσσερα ιδιωτικά σχολεία, αποφοίτησα από τη Σχολή Μωραϊτη, σπούδασα δημοσιογραφία στο Λονδίνο, στο London College of Printing του London Institute, στην ίδια ομπρέλα με το Central Saint Martins.

Εκεί γνώρισα τη Μελίνα Μερκούρη, όταν ακόμη ήμουνα μαθητευόμενη στην βρετανοκυπριακή εφημερίδα Parikiaki, για να εργαστώ και στο BBC World Service, όπως και στην ελληνική έκδοση του Marie Claire. Άρχισα να γράφω κριτικές εστιατορίου στο Λονδίνο, να συναντώ ανθρώπους με το recorder μου. Μόλις επέστρεψα στην Ελλάδα, ξεκίνησα να δουλεύω στην Καθημερινή. Η Καθημερινή ήταν η μόνιμη μου σχέση, ο έρωτας μου, και δεν της έκανα απιστίες. Παρέμεινα εκεί, στη δεύτερη οικογένεια μου, για 20 χρόνια μέχρι να νιώσω ότι έπρεπε να ανοίξω τα φτερά μου για κάτι καινούργιο. Παράλληλα, έκανα και άλλες …φιλίες. Γνώρισα περιοδικά, τηλεοπτικούς σταθμούς, ραδιοφωνικούς, ιστοσελίδες. Μarie Claire, Harper’s Bazaar, Madame Figaro, Officiel, Γυναίκα, Vogue, ως αρχισυντάκτρια μόδας για έξι χρόνια.

Και ΕΡΤ, Mega, Seven X. Στο Seven X έβαλα την υπογραφή μου και ενέργεια σε 100 εκπομπές, για τρία χρόνια, με «Ντεμοντέ» περιτύλιγμα και περιεχόμενο. Μίλησα για στιλ και στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Όταν ξεκίνησε η τηλεόραση του ΣΚΑΪ, μου ζητήθηκε να αναλάβω το αισθητικό κομμάτι, να προτείνω στους παρουσιαστές, τις παρουσιάστριες, τους ρεπόρτερ, πως θα πρέπει να είναι η εικόνα τους.

Μέσα σε αυτή τη διαδρομή συνάντησα τον Κλιντ Ίστγουντ, τον Πίτερ Ουστίνοφ, την Τζέιν Μπίρκιν, τη Μαριάν Φέιθφουλ, τον Μιχαήλ Μπαρίζνικοφ, τον Ραλφ Λόρεν, την Βίβιεν Γουέστγουντ, ανθρώπους σούπερσταρ, Έλληνες και ξένους, διάσημους, εγωκεντρικούς, φωτογενείς, με ακτινοβολία και χαμόγελο Colgate... Δεν ήταν όλοι συμπαθείς. Άλλοι με κέρδισαν και άλλοι με απογοήτευσαν. Δεν το έδειξα, ούτε το έγραψα.

Τι κάνω σήμερα; Μετά από την καταγραφή της ιστορίας της ελληνικής μόδας μέσα από 100 συνεντεύξεις στην εκπομπή Ιστορίες Μόδας που φιλοξενήθηκε στην ΕΡΤ, την παρουσίαση των Worldwide Hospitality Awards στα αγγλικά στο κατάμεστο Intercontinental LeGrand στο Παρίσι, τη συμμετοχή μου στην καθημερινή, δίωρη εκπομπή φλΕΡΤ και πάλι στην ΕΡΤ με τη Νάντια Κοντογεώργη, την στήλη Table for Two με συνεντεύξεις, και την εβδομαδιαία στήλη Weekly Edit στην ηλεκτρονική έκδοση της ελληνικής έκδοσης της Vogue, δημιουργώ playlists στο Spotify για να αντέχω, γράφω στο Sandy Times όταν δεν γράφω για όλους τους άλλους, χωρίς να σταματάω να σκέφτομαι ποιο θα είναι το επόμενο πρότζεκτ. Τα δύο πιο αγαπημένα μου τραγούδια αυτή την χρονική περίοδο; As it was και Glimpse of us.