Θα ήθελα να θέσω πολύ περισσότερες από δέκα ερωτήσεις σε έναν άνθρωπο όπως η Σοφία Νεοφύτου–Αποστόλου. Η εκδότρια του περιοδικού «10», αυτοδημιούργητη, παράδειγμα προς μίμηση, αποδεικνύει –το κλισέ– πως τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτήν τη ζωή. Όταν επικοινώνησα μαζί της για τη συνέντευξή μας βρισκόταν στη Βηρυτό με τον σχεδιαστή μόδας Ελι Σαμπ, λίγο πριν ήταν στο Λονδίνο με τον Ρολάν Μουρέ και μετά στη Νέα Υόρκη. Είναι εργασιομανής, εκτός από εκδότρια, λειτουργεί και ως σύμβουλος σχεδιαστών όπως οι Αντόνιο Μπεράρντι, Τιερί Μιγκλέρ, Αμάντα Γουέικλι…
Εχει χτίσει μια εκδοτική αυτοκρατορία, τη Zac Publishing (βαφτισμένη προς τιμήν του γιου της Ζακ), στην οποία κατέχει το 100% της εταιρείας, όπως και τις εγκαταστάσεις στο Μέιφερ, εκδίδει τα περιοδικά «10» και «10 Men», το 10TV online, εφαρμογή για το iPhone.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ξεκίνησε την εταιρεία της με έναν φάκελο με φωτοτυπίες της δουλειάς της, μαζί με ένα δάνειο αυτοκινήτου (αξίας 15.000 λιρών) και την υπόσχεση από σχεδιαστές μόδας ότι θα αγόραζαν χώρο για να διαφημιστούν. Φωτογράφοι, δημοσιογράφοι και στυλίστες διέθεσαν τον χρόνο τους δωρεάν για να κάνουν κάτι δημιουργικό χωρίς όρια. «Ολα έχουν να κάνουν με το χτίσιμο των σχέσεων», λέει ξανά και ξανά η Σοφία Νεοφύτου–Αποστόλου.
– Τι είχατε στο μυαλό σας όταν πρωτοξεκινούσατε το περιοδικό «10» και πόσο άλλαξε αυτή η ιδέα με τα χρόνια;
– H ιδέα γεννήθηκε στ’ αλήθεια από την αναστάτωση που ένιωθα κάθε φορά που δεν μπορούσα να βρω κάτι που ήθελα να διαβάσω, το οποίο ήταν ευφυές και με άποψη και επίσης δημιουργικό σε θέμα εικόνας. Ηθελα να με εμπνέει και να προωθεί τις δικές μου προσδοκίες για τον τρόπο που προβαλλόταν η μόδα.
– Πώς ορίζετε το παρόν και το μέλλον των περιοδικών διεθνώς; Υιοθετείτε την άποψη ότι το Ιντερνετ μπορεί να σκοτώσει τα περιοδικά;
– Οχι, δεν πιστεύω ότι τα περιοδικά θα πεθάνουν. Είναι μια πλούσια φυσική εμπειρία το να μυρίζεις, να γυρίζεις τις σελίδες των περιοδικών, αλλά θα πρέπει να γίνουν ένα πολύ πιο πολύτιμο προϊόν. Και θα πρέπει να συμπληρώνεται από μια ιστοσελίδα που θα δίνει προστιθέμενη αξία στον αναγνώστη. Οι αναγνώστες μας έχουν γίνει πολύ πιο υποψιασμένοι. Εμείς έχουμε αρχίσει να δημιουργούμε μικρές ταινίες, για να προσφέρουμε κάτι επιπλέον στον αναγνώστη..
– Εμπορική και εκκεντρική μόδα. Αν η Νέα Υόρκη αποτελεί συνώνυμο του συνετού πρετ α πορτέ, το Λονδίνο του ταλέντου, το Παρίσι της κουτύρ και το Μιλάνο της εμπορικής μόδας, τι διαλέγετε από κάθε πόλη για το περιοδικό «10»;
– Η άποψή μου είναι τελείως υποκειμενική. Οπότε, όταν επιλέγουμε πράγματα από κάθε πόλη, αντιπροσωπεύουν τη φωνή του περιοδικού «10» και έτσι οι άνθρωποι είτε θα τα αγαπήσουν είτε θα μισήσουν την επιλογή μας. Δεν μπορείς να ευχαριστήσεις όλους τους ανθρώπους, όλες τις εποχές, και δεν είναι κάτι που θα έπρεπε καν να το προσπαθήσεις.
– Ως creative director για σχεδιαστές και περιοδικά όπως το Harper’s Bazaar στο παρελθόν, τι είναι αυτό που θέλετε να πετύχετε σε κάθε νέο πρότζεκτ; Απογοητευτήκατε ποτέ;
– Στόχος είναι πάντα να κάνεις τις σωστές επιλογές για την επωνυμία. Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν σου δίνουν την ελευθερία να κάνεις τη δουλειά, με την απογοήτευση να εμφανίζεται μόνον όταν δεν σου δίνουν αυτή την ελευθερία. Οταν νιώθω δημιουργικά συμβιβασμένη, σταματάω να συμμετέχω.
– «10» για τους άνδρες και «10» για τις γυναίκες. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές των αναγνωστών σας ανάλογα με το φύλο τους;
– Υπάρχουν πολλά κοινά σημεία στους αναγνώστες σε πνευματικό επίπεδο. Το γυναικείο περιοδικό εξερευνά όσα μου αρέσουν να προβάλλω, θετική επιβεβαίωση δυναμικών γυναικών με μια αίσθηση αισθησιασμού – ποτέ παθητικές, αδύναμες εικόνες γυναικών. Αντιπαθώ τις υπερ-ρετουσαρισμένες εικόνες και λατρεύω την ιδέα μιας ωμής και όχι τέλειας αίσθησης. Αυτό ισχύει και για το ανδρικό και το γυναικείο τεύχος.
– Είναι αλήθεια ότι ξεκινήσατε την εταιρεία σας με έναν φάκελο γεμάτο φωτοτυπίες της δουλειάς σας και υποσχέσεις από τους σχεδιαστές;
– Nαι, ουσιαστικά, χρησιμοποίησα ένα δάνειο αυτοκινήτου 15.000 λιρών για να ξεκινήσω το πρότζεκτ. Σε εκείνη τη φάση σιγούρεψα όλη τη διαφήμιση. Εκείνο που ήταν στα αλήθεια υπέροχο ήταν η υποστήριξη και η εμπιστοσύνη από επωνυμίες όπως οι Dolce & Gabbana, Chanel και Cartier, που υποστήριξαν την ιδέα από την αρχή και με έκαναν να θέλω να είμαστε καλύτεροι κάθε χρόνο.
– «Είμαι Ελληνίδα, προέρχομαι από ένα μέρος όπου δεν πρέπει να είσαι ποτέ τεμπέλης και πρέπει να δουλεύεις όσο πιο σκληρά μπορείς». Τι άλλο θα προσθέτατε στην εποχή της κρίσης;
– Πιστεύω στα αλήθεια ότι η κρίση δεν γεννήθηκε από ανθρώπους που δεν εργάστηκαν σκληρά, αλλά τελικά ότι οι σκληρά εργαζόμενοι άνδρες και γυναίκες είναι εκείνοι που θα υποφέρουν με τους νέους φόρους. Η ειρωνεία είναι ότι οι πολιτικοί σε ολόκληρο τον κόσμο είναι αδύναμοι... Η Ελλάδα θα βρει τον δρόμο να επιστρέψει χωρίς να χάσει έδαφος, για το οποίο πολέμησε τόσο σκληρά να αποκτήσει.
– Ποιους 10 καλλιτέχνες, σχεδιαστές, φωτογράφους, θα προσκαλούσατε σε δείπνο για να γιορτάσετε μια δεκαετία του περιοδικού «10»;
– Τον Αντόνιο Μπεράρντι, γιατί έχουμε συνεργαστεί μαζί τόσο καιρό. Τον Ρολάν Μουρέ, γιατί είναι μια ιδιοφυΐα που λατρεύει τις γυναίκες. Τον Αζεντίν Αλάια, γιατί δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Τον Αλμπέρ Ελμπάζ, επειδή είναι ο πιο καλός άνθρωπος που θα γνωρίσεις ποτέ. Τον Χάιντα Ακερμαν. Τον Τομ Φορντ. Τον Καρλ Λάγκερφελντ. Την Αννα Γουίντουρ. Τη Σάρα Μάουερ. Tον άντρα μου και τον γιο μου.