Η Ντούλτσε Πόντες δεν έχει λόγο να συστήνεται πια σαν διάδοχος της Αμάλια Ροντρίγκεζ. Εχοντας δημιουργήσει το δικό της μουσικό ιδίωμα, επιστρέφει με μελαγχολική, κινηματογραφική μουσική, ένα σύγχρονο σάουντρακ που μας ταιριάζει πολύ τελευταία. Η ευαίσθητη Πορτογαλίδα παραμένει μια σπουδαία ερμηνεύτρια και συνθέτις, που αφομοιώνει και μεταλλάσσει διαφορετικά μουσικά είδη - στην ίδια αποδίδεται άλλωστε η πετυχημένη αναβίωση των φάντος στη δεκαετία του '90. Έκτοτε αντιμετωπίζει κάθε τραγούδι σαν προσευχή. «Δεν εκφράζω απαραίτητα λύπη. Είναι σαν να απογυμνώνεσαι, με μια βαθύτερη έννοια», λέει.

- Πώς είναι τα πράγματα στην Πορτογαλία αυτόν τον καιρό; Πώς θα περιγράφατε την κατάσταση, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά; Τι διαβάζετε, τι σας λέει ο κόσμος και το ένστικτο σας;