Νοέμβριος είναι...
Να επιμένεις να κυκλοφορείς ακόμη χωρίς παλτό. Και ομπρέλα.
Να επιμένεις ότι είναι (ακόμη) φθινόπωρο. Μα είναι, δεν είναι;
Να αναζητάς με πάθος καλοκαιρινά φρούτα.
Να ξέρεις ότι σε ένα μήνα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα, κι εσύ (πάλι) δεν έχεις κανονίσει τίποτα.
Να πίνεις ζεστό νερό με πράσινο τσάι, χαμομήλι, τσάι του βουνού, ζεστό νερό, καυτό, ξανά και ξανά.
Νοέμβριος είναι... Ο μήνας που αφιερώνεις στην αγαπημένη σου αδερφή, που έχει γενέθλια. Σκορπιός, κεριά, φως, αγάπη, αγκαλιά.
Να αρνείσαι να μπεις σε κλειστή, κινηματογραφική αίθουσα. Σε λίγο. Δεν είμαι έτοιμη ακόμη...
Να σημειώνεις ατέλειωτες λίστες με πρέπει και να σβήνεις 2-3 τη μέρα. Το πολύ.
Να βλέπεις ότι στο απέναντι σπίτι έβαλαν ήδη πετρέλαιο κι εσύ να μην έχεις σηκώσει ακόμη τα μαγιό.
Να μυρίζεις τζάκι το βράδυ.
Να ξυπνάς στις 7 και να είναι μέρα. Όχι σκοτάδι.
Να ταϊζεις τα νεογέννητα γατάκια της γειτονιάς. Μαζί και τον Φόβο, τη Λύπη, την Αηδία, την Χαρά, την Φωνή.
Νοέμβριος είναι να θέλεις συνέχεια αγκαλιά.
Και σοκολάτα.
Και feelgood ταινίες και μουσική.
Trick or treat?