Μπορείτε να φανταστείτε έναν χώρο που μοιάζει με γκαλερί, αλλά μπορείς να αγγίξεις τα πάντα; Ένα κατάστημα με ράφια-βιβλιοθήκες με παλιομοδίτικα γκάτζετ, από μεταλλικές σβούρες μέχρι κασετίνες σε σχήμα οδοντόκρεμας; Ένα μαγαζί, στο οποίο συνυπάρχουν ένα photo booth με περούκες και υπερμεγέθη γυαλιά, κομμωτήριο, μίνι μπουτίκ με παιδικά ρούχα και ρετρό αντικείμενα για το σπίτι; Το Bon Ton -ή τουλάχιστον αυτό που ανακάλυψα εγώ, γιατί από ό,τι έμαθα Bon Ton υπάρχουν από τη Γαλλία μέχρι την Ιαπωνία- βρίσκεται στο 3o διαμέρισμα, στην περιοχή του Marais στο Παρίσι, και μου θυμίζει «Μικρό σπίτι στο λιβάδι» με εκείνο το μαγικό μέρος με τα γυάλινα βάζα στον πάγκο και τις καραμέλες που μύριζαν τριαντάφυλλο. Πουλάει παιχνίδια, είδη κουζίνας, παιδικά ρούχα και έπιπλα, αλλά η αλήθεια είναι πως όταν μπαίνεις ξεχνάς πού είσαι, ποιος είσαι, ξαναγίνεσαι Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, μικραίνεις, μεγαλώνεις, ξαναμικραίνεις.

Προσωπικά, την τελευταία φορά που πήγα, τα ήθελα όλα. Εχει κάτι απίστευτα εικονογραφημένες, παλιομοδίτικες εκδόσεις, που θες να τις αποκτήσεις μόνο και μόνο για να τις κοιτάς. Μπήκα στον φωτογραφικό θάλαμο με τις κόρες μου και μια φίλη τους και, με 2 ευρώ, στριμωχτήκαμε για να βγάλουμε τέσσερις ασπρόμαυρες ρετρό φωτογραφίες, με άφρο περούκες και μύτη κλόουν.

Λίγη ώρα μετά, χάζευα μια σούπερ Παριζιάνα γιαγιά που είχε φέρει τον εγγονό της -γύρω στα 18- για κούρεμα. Σε ένα μικρό δωμάτιο στο ισόγειο, χωρίς επιγραφή, σαν ένα κρυμμένο μυστικό για λίγους, κάτω, ανακάλυψα όλα τα χαμένα παιχνίδια από την εποχή του δημοτικού. Είδη για πάρτι, φωτιστικά σε σχήμα ζώων, χάρτες, φόρμες για κέικ, τροχήλατα φλούο ξύλινα παιχνίδια... Ένα κόκκινο μαξιλάρι γράφει «Keep Your Dreams». Στο ταμείο, ό,τι κι αν έχεις πάρει, ακόμη και γόμα σε σχήμα sushiι, θα φύγεις με υφασμάτινο τσαντάκι με το λογότυπο Bon Ton. Στο Τόκιο, φαντάζομαι τα κοριτσάκια να βγαίνουν με κόμμωση «μαλλί της γριάς» και τ' αγόρια Μοϊκάνους.