Ευτυχία είναι να είναι Κυριακή του Πάσχα και να έχεις λιακάδα μέσα σου.

Να έχεις αγκαλιάσει και να έχεις αγαπήσει. Σήμερα. Και χθες. Και αύριο.

Να έχεις τσουγκρίσει πολλά αβγά και να έχεις κρατήσει ένα αβγό γυαλιστερό στα χέρια σου, χωρίς ούτε ένα ράγισμα. Και χωρίς ζαβολιά αυτή τη φορά.

Να τρως τσουρέκι και να το ανοίγεις για να το γεμίσεις με σοκολάτα, σε αυτοσχέδια συνταγή.

Eυτυχία είναι να χορεύεις. Χωρίς να περιμένεις να σε καλέσουν σε πάρτι. Να χορεύεις κάθε μέρα. Με το ίδιο τραγούδι. Με άλλο ρυθμό. Να χοροπηδάς μέχρι το ταβάνι.

Να προσποιείσαι μέχρι να το νιώσεις.

Να ζητάς βοήθεια. Να αφήνεις την κόκκινη μπέρτα αραιά και που.

Ευτυχία είναι να απολαμβάνεις την χαρά της επιτυχίας. Και της αποτυχίας.

Να ανακαλύπτεις καινούργια τραγούδια. Να τραγουδάς το πρωί. Και το βράδυ. Και το μεσημέρι στο αυτοκίνητο. Στο σπίτι. Στο δρόμο. Από μέσα σου ή δυνατά.

Να απολαμβάνεις το τώρα.

Ευτυχία είναι αυτή η στιγμή. Αυτή η Κυριακή. Αυτό το τώρα. Ποιο τραγούδι χορεύω και τραγουδάω τώρα; Etta James. I want a Sunday kind of love.