Την πρώτη μέρα του Μαϊου πηγαίνουμε για μπάνιο. Στη θάλασσα ή την λίμνη. Θα μπορούσαμε να πετάξουμε και χαρταετό (επειδή δεν είχε αέρα την Καθαρή Δευτέρα αλλά και τότε είχαμε πάει για μπάνιο και τον είχαμε βουτήξει στη θάλασσα, στέλνοντας ευχές) αλλά θα έμοιαζε μάλλον περίεργο. Είναι ένας μήνας ακριβώς πριν από το καλοκαίρι, σκέφτεσαι ότι θα σταματήσει το πρωινό ξύπνημα, θα κλείσουν τα σχολεία, σε φαντάζεσαι ξυπόλητη, με μαγιό, και χαμόγελο-φέτα από καρπούζι. Θα πάμε για βουτιές λοιπόν, κι ας έχει σύννεφα στον ουρανό και μετά θα πάμε στο κτήμα για πικνίκ. Να φάμε, να ξαπλώσουμε σε υπερμεγέθη παρεό, να μαζέψουμε λουλούδια και κλαδιά, να φτιάξουμε το δικό μας στεφάνι. Έχουμε πάντα σουγιά μαζί, σπάγκο θα ζητήσουμε από τους διπλανούς, κι αν δεν βρούμε, όλο και κάτι θα σκεφτούμε για να δέσουμε τα φύλλα, τα λουλούδια, τα κλαδιά. Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι πρέπει να είναι ατίθασο. Του αγρού. Ανάγλυφο, χρωματιστό, αυτοσχέδιο, παραμυθένιο. Το δικό μας πάντως έτσι βγαίνει πάντα. Και μετά θα το κρεμάσουμε στην πόρτα του σπιτιού για να το δούμε να αλλάζει, να ξεραίνεται, να αποχρωματίζεται, να μαραίνεται, να μαζεύει, να εξημερώνεται, να ...καλοκαιριάζει. Μάιος είναι... Να ανθίζουν τα μαλλιά σου (με ανάλογα, μίνι στεφάνια) και να βουτάς στο νερό για να προσθέσεις στη μαγεία, και λίγο αλάτι. Με Bee Gees και First of May στο σάουντρακ. «But you and I, our love will never die. But guess we'll cry come first of May.»