Ευτυχία είναι… ένα ζεστό, πράσινο τσάι. Kαι για άλλους ένα κρύο, πράσινο τσάι.

Η λιακάδα κάτω από την μαύρη τέντα.

Ένα ζεστό μπισκότο με κομμάτια σοκολάτας.

Ένα τραγούδι που έχεις να ακούσεις χρόνια και πετυχαίνεις τυχαία στο ραδιόφωνο.

Ευτυχία είναι… να περπατάς το βράδυ και να αφήνεσαι στην αγκαλιά που σε πηγαίνει αριστερά, δεξιά, ευθεία.

Να κοιμάσαι στο σινεμά. Για λίγο. Να ξυπνάς και να μην έχεις χάσει τίποτα από την πλοκή. Νιρβάνα.

Να τρως hot-dog με κέτσαπ και μουστάρδα στο θερινό σινεμά και να προσπαθείς να το γεμίσεις στο σκοτάδι με τσιπς για την απόλυτη ...χυδαιότητα. Στο διάλειμμα, να στήνεσαι στην ουρά, για δυο μπάλες παγωτό σοκολάτα. Χωρίς σιρόπι.

Ευτυχία είναι....το χάπι-εντ σε μια γαλλική ταινία. Σε ένα φιλμ του Hollywood. Ιδανικά ένα τέλος που δεν το είχες προβλέψει, στο μυαλό σου είχες γράψει άλλο σενάριο, μπορεί και καλύτερο.

Ευτυχία είναι...να είσαι σε 20 λεπτά στην παραλία. Και να βουτάς όταν όλοι οι άλλοι γκρινιάζουν, καπνίζουν, βρίζουν, παίζουν ρακέτες, τρώνε σάντουιτς, αλείφονται με αντιηλιακό, μιλάνε στο κινητό, τσακώνονται, φυτρώνουν. Βγαίνεις (μόνο) όταν έχει αδειάσει η πλαζ.

Να τραγουδάς το πρωί. Με ένα τραγούδι για καλημέρα. Πριν ή μετά το ξυπνητήρι.

Να βρίσκεις τρόπους να διασκεδάσεις ακόμη και την πιο βαρετή εκκρεμότητα, εργασία, αγγαρεία. Δεν είναι εύκολο αλλά ποιος είπε ότι είμαστε για τα εύκολα;

Nα αγκαλιαζόμαστε σφιχτά για πέντε λεπτά.

Να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα των άλλων. Και για τις δύσκολες στιγμές να έχουμε ένα μαγικό μπαούλο-usb-θησαυροφυλάκιο στο μυαλό μας με ευχάριστες αναμνήσεις και εικόνες. Αν μπορούμε να το φτιάξουμε κιόλας, ακόμη καλύτερα. Θυμάστε το τελευταίο κομπλιμέντο που δεχτήκατε; Μια επιβράβευση; Μια φράση που σας έκανε να ξεκαρδιστείτε; Γράψτε τα κι αυτά κάπου. Και συγκεντρώστε τα όλα μαζί. Αυτό είναι ευτυχία. Στιγμές. Στο ίδιο παζλ.