Ο τίτλος της ταινίας έχει τρεις διαφορετικές εκδοχές. Και ανάλογες αναγνώσεις. Όταν τελειώσει ο έρωτας... Ο ελληνικός, που προδίδει κάπως και το τέλος, αφού δεν περιμένεις μάλλον happy end. L'Economie du Couple, η «Η Οικονομία του Ζευγαριού» ο γαλλικός. Και υπάρχει και ο αγγλικός, Αfter Love. Δεν ξέρω ποιον θα διάλεγα. Είδα την ταινία, έχοντας πιει πρώτα χυμό με μπανάνα, δυόσμο και τζίντζερ. Οπότε δεν χρειάστηκα ούτε κουβά με popcorn, ούτε τσιπς για να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Έχω δει αρκετά φιλμ με θέμα τον χωρισμό, αμερικανιές, ευρωπαϊκές, συναισθηματικές, μελοδραματικές, κωμικές, τραβηγμένες από τα μαλλιά. Μια γαλλική ταινία είναι πάντα πιο ρεαλιστική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο σκηνοθέτης είναι Βέλγος. Και ξαφνικά βρίσκεσαι μέσα σε ένα σπίτι (πρόσφατα ανακαινισμένο), στην κουζίνα με μια όμορφη, νευρική μητέρα την ώρα που ετοιμάζει το μεσημεριανό για τα δίδυμα κορίτσια της και εισβάλει στον χώρο της, ο συμπαθής μπαμπάς με τα γένια, που αν και έχουν χωρίσει, λόγω της οικονομικής κατάστασης, παραμένει στην ίδια στέγη.
Σας θυμίζει κάτι; Για τα επόμενα 100 λεπτά, παραμένουμε στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι, στον κήπο, στο σπίτι μιας οικογένειας που ζει μέσα στην ένταση, παρατηρούμε τις αντιδράσεις της μαμάς και του μπαμπά, βλέπουμε τα παιδιά και φανταζόμαστε τα συναισθήματα, παρατηρούμε λάθη που έχουμε όλοι κάνει, φιλτράρουμε, εξετάζουμε, αντιδράμε, περιμένουμε την εξέλιξη. Όχι, όχι, εδώ δεν είναι Χόλιγουντ. Και όπως και στο LaLaLand υπάρχουν εναλλακτικά σενάρια για το τέλος, ναι, έτσι κι εδώ, όταν τελειώσει ο έρωτας, δεν σημαίνει πάντα ότι μπορεί να ξαναρχίσει. Να πάρει μπροστά. Να σβηστούν όλες οι δύσκολες στιγμές και να δημιουργηθούν νέες, χρωματιστές αναμνήσεις.
Αν με ενδιαφέρει κάτι στο L’Economie du Couple είναι ακριβώς αυτός ο ρεαλισμός. Χωρίς να γίνεσαι αδιάκριτος, βλέπεις πως αντιμετωπίζουν οι γονείς τα παιδιά, τα παιδιά τους γονείς, η γιαγιά τους γονείς και τα εγγόνια, οι φίλοι, τους δύο ανθρώπους που βρίσκονται σε διάσταση, τι μένει πίσω. Τι γίνεται όταν τελειώσει ο έρωτας; Μένει η αγάπη. Δύο παιδιά. Όμορφες στιγμές. Για να γεννηθούν οι επόμενες. Και να αρχίσει ένας νέος. Κι ίσως ο επόμενος. After Love. Before Love. Ιn Between Love.