…Και είναι καλοκαίρι…
Οι μισοί χαίρονται και την απολαμβάνουν. Δεν είναι πολλοί…
Και οι υπόλοιποι εκνευρίζονται που δεν μπορούν να πάνε για μπάνιο. Ή έστω για ηλιοθεραπεία.
Ειδικά αν έχει λιακάδα και καύσωνα όλη την εβδομάδα, και το σαββατοκύριακο ρίχνει καρέκλες.
Όπως τώρα.
Οπότε τι κάνουμε;
Θα μελαγχολήσουμε;
Θα ανοίξουμε την ομπρέλα ή θα την κλείσουμε;
Θα βάλουμε αδιάβροχα με φλόραλ φορέματα και γαλότσες ή θα τα βάψουμε μαύρα;
Θα θυμώσουμε ή θα πάμε να περπατήσουμε; Μια ωραία βόλτα μετρώντας λακκούβες και αυτοσχέδιες λίμνες;
Όταν βρέχει το καλοκαίρι, δεν μπορείς να πας θερινό σινεμά. Αυτό είναι σπαστικό. Αλλά μπορείς να κάνεις τόσα άλλα…
Δεν πας στην θάλασσα, μέχρι να σταματήσει και η τελευταία σταγόνα.
Τραγουδάς Another Day of Sun και ελπίζεις.
Another Day of Rain? Δεν έχω φτιάξει ακόμη το πρόγραμμα της ημέρας, αλλά Γιορτή του Πατέρα, με Sunday Kind of Love, μπορώ να ξεκινήσω με μια τεράστια αγκαλιά, κάτω από την ομπρέλα, στον καλύτερο μπαμπά του κόσμου που μου έμαθε να μην φοβάμαι τις αστραπές και τις βροντές. Ειδικά το καλοκαίρι.