Πήγα τρεις φορές θερινό σινεμά και τις τρεις είδα γαλλική ταινία. Στον Αρχιτσιγκουνη γέλασα, όχι επειδή φορούσα το ίδιο σακάκι με τον πρωταγωνιστή αλλά γιατί ήταν μια τρυφερή ιστορία για έναν μπαμπά που δεν ξέρει να δίνει αγάπη, ούτε στην κόρη του, ούτε στη σύντροφο του, αγωνιά περισσότερο για τους αναμμένους διακόπτες και τους λογαριασμούς.

Ολα όσα αγαπήσαμε. Το γαλλικό φιλμ με την Marion Cotillard που έχει προταθεί για βραβεία Σεζάρ, είναι ένα λαβ στορι, βασισμένο σε βιβλίο, τρυφερό, μελό, παλιομοδίτικα ρομαντικό, θέλεις να ερωτευτείς και να σε ερωτευτουν όπως το αγόρι στο πιάνο, να ποζάρεις στο χιόνι μαζί του, να τον γιατρέψεις και να σε γιατρέψει.

Και το άλλοθι; alibi.com με αντίστοιχη γαλλική προφορά και απατεώνες άπιστους σε κρυφές αποστολές; Μια σύγχρονη κωμωδία για να συνοδευσεις νατσος χωρις τυρί και σοκολάτα, και να γελάσεις όσο αντέχεις. Χωρίς τσιγκουνιες. Δίχως άλλοθι. Για όσα αγαπάμε και θα αγαπήσουμε. Jetaime.com