Αύγουστος είναι...
Ο μήνας που μπαίνει, αναρωτιέσαι πότε πέρασε το καλοκαίρι, μετράς μέρες και ώρες και θέλεις να πατήσεις stop και να κατέβεις. Μπορώ;
Ακόμη να φύγεις;
Aκόμη να αγοράσεις αντιηλιακό;
Δεν άδειασες πάλι το σακβουαγιάζ από εκείνο το weekend του Ιουλίου;
Αύγουστος είναι ο μήνας που κάνεις διακοπές όπου κι αν είσαι. Στο σπίτι, στο σπίτι φίλων, στο ξενοδοχείο, στο αυτοκίνητο, στο πλοίο, στο αεροπλάνο, στο τρένο, στο ποδήλατο, χωρίς προορισμό.
Θέλεις να αποτοξινωθείς από όλα. Να κλείσεις το κινητό, να αγνοήσεις τα emails, να παρατήσεις το Facebook. Τι λες; Θα τα καταφέρεις;
O Aύγουστος είναι ο μήνας που δικαιούμαστε να μην σηκώνουμε το τηλέφωνο. Να μην απαντάμε σε κανέναν. Να κολυμπάμε, να τρώμε, να χορεύουμε, να γελάμε, να κοιμόμαστε το απόγευμα, να κολυμπάμε, να τρώμε, να χορεύουμε, να γελάμε...
Να μην σκεφτόμαστε όλα όσα μας περιμένουν. Να τα στέλνουμε κι αυτά διακοπές.
Ο Αύγουστος είναι ο καλύτερος μου φίλος.
Ο μήνας των λιονταριών. Ο μήνας που γεννήθηκε το μεγάλο μου κορίτσι, λίγο μετά τις 9 το βράδυ, στις 12 του μηνός, με την μεγαλύτερη πανσέληνο της χρονιάς. Αν ισχύει ότι θα γιορτάζουμε τόσες μέρες, όσα και τα χρόνια στα κεράκια στην τούρτα, τότε πρέπει να αρχίσουμε από σήμερα τους χορούς και τις ευχές... 14 κύματα, 14 προορισμοί, 14 τραγούδια, 14 ζωγραφιές, 14 γεύσεις παγωτού, 14 αγκαλιές. Αλατισμένες, φουρτουνιασμένες, φωτεινές. Αυγούστιασε...