https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/13okt2018-istories-modas/
Οι Ιστορίες Μόδας είναι ασπρόμαυρες και χρωματιστές, με το μαύρο να κυριαρχεί συχνά στις επιδείξεις μόδας, στα ατελιέ, στις θεατρικές παραστάσεις, στον δρόμο. «Μπορείς να φοράς μαύρα οποιαδήποτε στιγμή, να το φοράς σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις», συνήθιζε να λέει ο Christian Dior το 1954. Και οι πρωταγωνιστές της διαμόρφωσης της αισθητικής του χθες και του σήμερα, δηλαδή, οι Έλληνες σχεδιαστές, οι φωτογράφοι, οι στυλίστες, δεν αντιμετώπισαν και πολύ διαφορετικά το μαύρο χρώμα και τους κρυφούς του συμβολισμούς, τότε και τώρα.
Ο σχεδιαστής μόδας, Ντίμης Κρίτσας, που έχει ζήσει την μαύρη και την χρυσή εποχή της ελληνικής μόδας, εντός κι εκτός συνόρων, θα κάνει τη δική του «μαύρη» αποκάλυψη: «Ένα είναι το χρώμα: Μαύρο. Και να πούμε και κάτι άλλο…άσπρο. Μαύρο, άσπρο, κόκκινο. Το μαύρο κάνει τη γυναίκα να είναι σέξι, να έχει κάτι το μυστηριώδες.... Πάντα ήταν το μαύρο». Για να θυμηθεί κοστούμια ζωής που είχε σχεδιάσει για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, την Ζωή Λάσκαρη, την Μελίνα Μερκούρη... «Τα ρούχα που έκανα γι’αυτές, δεν ήταν ρoύχα που θα φορούσαν όλες οι άλλες.»
Ο σχεδιαστής μόδας, Βασίλης Ζούλιας, που έχει υπάρξει και στυλίστας στο παρελθόν, αφηγείται ιστορίες μόδας στο κόκκινο χαλί, θυμάται να μεταμορφώνει την Έλενα Κουντουρά σε Audrey Hepburn, όπως επίσης και το Κορίτσι με τα Μαύρα, το Ποτέ την Κυριακή, την ελληνική μόδα που εμπνέεται από τις καλύτερες στιγμές της για να ξαναγεννηθεί.
Ο εκδότης Άρης Τερζόπουλος φοράει αποκλειστικά σχεδόν μαύρα: «Έχω αρκεστεί στο μαύρο. Μου ταιριάζει. Κάτι θα λέει και για μένα σαν άνθρωπο.» Θα μιλήσει για τα γυναικεία περιοδικά, τότε και τώρα, το χαρτί και την ψηφιακή εποχή της μόδας, τους άνδρες και τις γυναίκες, τους φωτογράφους, το dream team της ελληνικής μόδας, τις μιμήσεις και την «ευλογία να κάνεις μια δουλειά που αγαπάς».
Όσο για την φωτογράφο, Μαρίνα Βερνίκου, «Το μαύρο είναι το μόνο χρώμα για χειμώνα και το καλοκαίρι το άσπρο. Αδυνατίζει, ομορφαίνει, σε όλα τα πράγματα… Το καλοκαίρι δεν με φτιάχνει το μαύρο». Και στην φωτογραφία; «Δεν τη θέλω την ασφάλεια του μαύρου στη φωτογραφία. Πιο δύσκολη η έγχρωμη.»
Ο στυλίστας Νικόλας Γεωργίου επιμένει χρόνια τώρα στην αφαίρεση, για να αφηγηθεί ιστορίες μόδας με πειθαρχία. «Αν αφαιρέσεις το χρώμα, το μαύρο καταπίνει το φως. Μένεις με την ένταση της φόρμας και η φόρμα απαιτεί φοβερή πειθαρχία». Γιατί προτιμά ο ίδιος το μαύρο; Γιατί είναι «πένθιμο» και «ήρεμο». «Όταν ντύνεσαι παίρνεις αποφάσεις που μένουν. Γίνεσαι δημιουργός της εμφάνισης σου. H μητέρα του καθενός είναι η πρώτη ιστορία μόδας. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στην Κύπρο, να έρχεται η μοδίστρα και να μένει σπίτι για 15 μέρες.»
Η δημοσιογράφος μόδας, Έφη Φαλίδα, θα μιλήσει για δύο είδη μαύρου… «Το μαύρο της παράδοσης, με τις μαυροφόρες, και το μαύρο που ήταν διαδεδομένο μέχρι τη δεκαετία του 60, αφού οι γυναίκες δεν ήξεραν κάτι άλλο». Θα αναφερθεί στον Ευαγγελίδη, σαν κουτυριέ, τον Μαυρόπουλο, για τις δημιουργίες του από σατέν, ταφτά και μετάξι, την Λουκία… Αλλά και τα μαύρα κοράκια, στις αρχές της δεκαετίας του 90, με γοτθική μουσική στο σάουντρακ.
Για τον εκδότη Γιώργο Κελέφη, «το μαύρο χρώμα αναδεικνύει προσωπικότητα και δίνει λάμψη, δείχνει κάποιον να φαίνεται διανοούμενος, είναι το απόλυτο χρώμα. Κρύβει δυναμισμό, ερωτισμό, συμβολίζει τη διάθεση για διαμαρτυρία.»
Και για την δημοσιογράφο, στυλίστρια και διευθύντρια περιοδικών, Κάτια Δημοπούλου; «Υπάρχουν σήμερα μικρά brands που επενδύουν στην ελληνικότητα…» Και τι δηλώνει για τους παλιότερους σχεδιαστές; «Tους βλέπω και τους θαυμάζω», για να ξεχωρίσει τον Βασίλη Ζούλια και την Δάφνη Βαλέντε, ανάμεσα σε άλλους. «Τους χειροκροτώ. Δύσκολο να κρατιούνται όρθιοι».
Αυτό είναι το παραμύθι του άσπρου και του μαύρου, των αντιθέσεων, των συγκρούσεων και της συμφιλίωσης, Ιστορίες Μόδας που αποκαλύπτουν 50 αποχρώσεις του μαύρου, της θλίψης, της απόγνωσης, των εμμονών. Οι μαύρες ημέρες (και νύχτες) της μόδας. Tο μαύρο μοιάζει πολυτελές, ασφαλές, αδυνατίζει, ο μινιμαλισμός είναι μονόχρωμος. Στην ψυχολογία το μαύρο έχει τη δική του ερμηνεία. Κλασικό, μυστήριο, ανεξάρτητο, κανείς δεν λέει να το αποχωριστεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Υπάρχουν γυναίκες και άντρες που έχουν μια απόλυτα μονοχρωματική ντουλάπα και δεν αισθάνονται ενοχές γι'αυτό αλλά συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις επιλογές τους με πάθος. Λαμπερό ναι, όσο και μυστηριώδες και ατμοσφαιρικό, τρόπος ζωής, μια εσωτερική επανάσταση που εκδηλώνεται σήμερα με σιωπή και στιλ. Ιστορίες μόδας με μαύρο περιτύλιγμα, για μια Ελλάδα που ρίχνει φως προτού πέσει η μαύρη αυλαία μετά τη μπόρα, για να βγει το ουράνιο τόξο.