ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΣΗΜΕΡΑ..

Η Νήσος είναι μπίρα Pilsner.

Η μπίρα παχαίνει λιγότερο από το κρασί γιατί είναι από κριθάρι.  

Στα ισπανικά μου λείπεις είναι te echo de menos. Το Zara προφέρεται Θαρα!

Όταν βλέπεις το καινούριο φεγγάρι που θυμίζει νύχι, πιάνεις χρυσό και κάνεις μια ευχή. 

Τα φρύδια θέλουν τατουάζ.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Δεν το έμαθα σήμερα. Το ήξερα ήδη. Μου το επιβεβαίωσαν δύο Ιταλοί που ζουν στη Βενετία. 

 Στην Αιθιοπία ξεκινάει ο χειμώνας.

Στην Ελλάδα ο χειμώνας αργεί.

* Υποσημείωση «συγγραφέα». Το κείμενο έχει γραφτεί στο κινητό, σε ένα μπαρ, μαζί με δύο φίλες, που θέλουν να γίνουν μπλόγκερ όταν ...μεγαλώσουν. Ευχαριστώ Τζίνια και Ρέινα. 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...

Καλοκαίρι δεν είναι η γκρίνια. 

Να μένεις σπίτι. Μόνος. Ή μόνη. 

Να κάθεσαι στο σαλόνι και όχι στη βεράντα. Στην ταράτσα. Στην αυλή.

Να κοιμάσαι νωρίς γιατί είναι αργά. Να ξυπνάς νωρίς γιατί είναι αργά. 

 Καλοκαίρι δεν είναι να περπατάς με παπούτσια, να λουζεσαι κάθε μέρα, να φοράς αντικουνουπικο για άρωμα.

 Να περιμένεις να δεις την αγαπημένη σου σειρά.

Να πηγαίνεις στο θερινό και να διαβάζεις από πριν κριτικές. Έχει σημασία;  

Καλοκαίρι δεν είναι... 

Το σεσουάρ.

Η λακ. 

Τα ζεστά γεμιστά. 

Οι σοβαρές συζητήσεις. 

Τα σταφύλια τον Ιούνιο. 

Τα καρπούζια από τώρα .

Χωρις γεύση. 

Μονο σχήμα. 

Το καλοκαίρι θέλουμε και γεύση και σχήμα. 

 Χρώμα και καινούργια πλοκή.

Νεα σενάρια. 

Όνειρα με πεφταστέρια. 

Γκράφιτι στη μέση του πουθενά. 

Πηγαίνοντας στο Σούνιο... 

Σημάδια, εκπλήξεις, συμβολισμούς. 

Κι αν μας τσιμπήσει καμία τσούχτρα, δεν πειράζει. Καλοκαίρι είναι... 

ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ ΖΕΤΕΜ!

Πήγα τρεις φορές θερινό σινεμά και τις τρεις είδα γαλλική ταινία.  Στον Αρχιτσιγκουνη γέλασα, όχι επειδή φορούσα το ίδιο σακάκι με τον πρωταγωνιστή αλλά γιατί ήταν μια τρυφερή ιστορία για έναν μπαμπά που δεν ξέρει να δίνει αγάπη, ούτε στην κόρη του, ούτε στη σύντροφο του, αγωνιά περισσότερο για τους αναμμένους διακόπτες και τους λογαριασμούς.

Ολα όσα αγαπήσαμε. Το γαλλικό φιλμ με την Marion Cotillard που έχει προταθεί για βραβεία Σεζάρ, είναι ένα λαβ στορι, βασισμένο σε βιβλίο, τρυφερό, μελό, παλιομοδίτικα ρομαντικό, θέλεις να ερωτευτείς και να σε ερωτευτουν όπως το αγόρι στο πιάνο, να ποζάρεις στο χιόνι μαζί του, να τον γιατρέψεις και να σε γιατρέψει.

Και το άλλοθι; alibi.com με αντίστοιχη γαλλική προφορά και απατεώνες άπιστους σε κρυφές αποστολές; Μια σύγχρονη κωμωδία για να συνοδευσεις νατσος χωρις τυρί και σοκολάτα,  και να γελάσεις όσο αντέχεις. Χωρίς τσιγκουνιες. Δίχως άλλοθι. Για όσα αγαπάμε και θα αγαπήσουμε. Jetaime.com

AΙΦΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ ΓΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΩΜΕΝΟ…ΓΑΥΡΟ

Φτάνεις και δεν το πιστεύεις ότι υπάρχει ένα μέρος σαν κι αυτό σε μια αστική γειτονιά, με διακόσμηση από γαλλικό μπιστρό, ένα εστιατόριο που κρύβει μυστικές συνταγές κάτω από την τέντα του, με αγάπη και ζεστασιά, πάθος και φλόραλ ντεκόρ, μέσα κι έξω, ανθισμένη διάθεση κυρίως, καλοκαίρι-χειμώνα, χειμώνα-καλοκαίρι. «Αίφνης» (Κρήτης 56), Βρώσιμες Ιδέες, στην Αργυρούπολη, με έντονες αντιθέσεις στη διακόσμηση και στη γεύση. Μα αλήθεια, τι κοινό μπορεί να έχει το πετρόλ με το σάπιο μήλο; Έχετε φανταστεί ποτέ να βάλετε ρόγες από σταφύλι στην κατάψυξη για να φτιάξετε παγάκια από σταφύλι; Να δοκιμάσετε παπουτσωμένο…γαύρο; Δηλαδή γλυκιά μελιτζάνα γεμιστή με γαύρο; Στο Αίφνης όλα είναι απρόβλεπτα, σαν τη ροή ενός παραμυθιού. Αφηγητές, Χάρης και Φώφη. Το τσίπουρο έρχεται σε ένα μίνιμαλ γυάλινο μπουκάλι, σα να επρόκειτο για άρωμα. Το ψωμί είναι τυλιγμένο σε λευκή πετσέτα σαν επτασφράγιστο μυστικό. Στον μαυροπίνακα δεν θα διαβάσεις τις συνταγές της ημέρας αλλά εντυπώσεις παιδιών-επισκεπτών με καρδούλες, που μάλλον δεν γνωρίζουν καν την έννοια της λέξης «αίφνης». Και αίφνης, τρως μπαλάκια τυριού με σύκο. Δοκιμάζεις σαγανάκι αλλιώς. Σαλάτα-υπερπαραγωγή με αντσούγιες. Ψαρονέφρι με σταφύλι. Αγκινάρα αίφνης. Μιλάς ελληνικά, αλλά και γαλλικά (από μέσα σου), ακούς τζαζ, διακτινίζεσαι στον χρόνο. Τρως σιμιγδαλένιο χαλβά και θυμάσαι. Έτσι ξαφνικά.