Τα ονόματα της Κρίστης Στασινοπούλου και του Στάθη Καλυβιώτη είναι γνωστά σε όσους συνηθίζουν να πηγαίνουν σε οικεία, λάιβ μπαρ της πόλης. Πόσοι γνωρίζουν όμως ότι με το άλμπουμ «Greekadelia» (Riverboat Records) βρέθηκαν στην πρώτη θέση του World Music Charts Europe, συγκεντρώνοντας θετικές κριτικές από τις βρετανικές εφημερίδες, από την Guardian μέχρι την Independent, τέσσερα αστέρια και το σχόλιο «επιτέλους ένα καλό νέο από την Ελλάδα»;
Ίσως η κρίση να έχει και τη θετική της πλευρά, ειδικά αν «πουλάς» παράδοση με μια σύγχρονη ματιά, λαούτο και ινδικό αρμόνιο, μεταλλαγμένα, με ρυθμό, ηλεκτρονική διάθεση, ψυχή κυρίως. Αλμπουμ που έγινε πρώτα επιτυχία στο εξωτερικό με ξένη δισκογραφική εταιρία και μουσική που διαδίδεται από στόμα σε στόμα ή «από κομπιούτερ σε κομπιούτερ», όπως λένε οι ίδιοι.
Έχουν ταξιδέψει, σαν ντουέτο, τη μουσική τους στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, τη Βραζιλία. Πότε άρχισαν να ετοιμάζουν το «Greekadelia»; «Εδώ και πολλά χρόνια με τον Στάθη ακούμε, ψάχνουμε, μελετάμε και παίζουμε κατ' ιδίαν παραδοσιακά τραγούδια, για ευχαρίστησή μας», λέει η Κρίστη Στασινοπούλου. «Το λαούτο, το μπεντίρ, το ινδικό αρμόνιο είναι όργανα με τα οποία παίζουμε τα τελευταία χρόνια. Κάποια στιγμή ο Στάθης άρχισε να πειραματίζεται πάνω τους και με το live looping. Ξεκινήσαμε οι δυο μας μόνο, ως ντουέτο, πειραματικά, να δοκιμάζουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα σε κλαμπάκια στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Άρεσε παντού και μας ζήταγαν να το κάνουμε και δίσκο. Έτσι ηχογραφήσαμε το «Greekadelia» στο σπίτι μας και με ελάχιστα μέσα».
Κάπως έτσι φτιάχτηκε ένα ελληνικό προϊόν που έγινε πρώτα γνωστό εκτός συνόρων. «Η ιδέα ήταν ότι θέλαμε να πιάσουμε αυτό το «κάτι» που έχει χαθεί από τις περισσότερες σύγχρονες ηχογραφήσεις, αλλά που το νιώθεις ακούγοντας πολύ παλιές ηχογραφήσεις του 1930», εξηγεί ο Στάθης Καλυβιώτης. «Κάτι που δεν έχει να κάνει με τα όργανα και την ενορχήστρωση, αλλά την ατμόσφαιρα του ήχου. Δεν είμαστε παραδοσιακοί μουσικοί, δεν έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει με κάποια συγκεκριμένη τοπική μουσική παράδοση. Παίξαμε αγαπημένα, παραδοσιακά τραγούδια με τον μοναδικό τρόπο που θα μπορούσε να μας εκφράσει, αυτοσχεδιάζοντας και περνώντας τελικά ασυνείδητα τις όποιες επιρροές μας».
Μετά την ηχογράφηση του άλμπουμ, έπρεπε να βρεθεί εταιρία. «Στείλαμε το ηχογράφημα σε τέσσερις εταιρείες του εξωτερικού, η μία αρνήθηκε, οι τρεις απάντησαν θετικά» λέει η Κρίστη Στασινοπούλου. «Διαλέξαμε από ένστικτο εκείνη που μας φάνηκε καλύτερη, συμφωνήσαμε να το κυκλοφορήσουν σε όλο τον κόσμο, το προγραμμάτισαν να βγει μετά από έξι μήνες, μας πήρε λίγο από κάτω που θα έπρεπε να περιμένουμε τόσο πολύ, αλλά πέρασε ο καιρός, και το cd κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί έξι μήνες πριν».
Οι ίδιοι παραδέχονται ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν προβλέψει την επιτυχία του άλμπουμ. «Γιατί οι προηγούμενοι δίσκοι μας είχαν διαφορετικό ήχο. Μάλιστα λέγαμε ότι ήμασταν τρελοί που βγάζαμε κάτι τόσο διαφορετικό και ιδίως σε καιρούς δύσκολους και ανασφαλείς από πλευράς δουλειάς» εξηγεί η Κρίστη Στασινοπούλου. Για να προσθέσει ο Στάθης Καλυβιώτης, «η επιτυχία είναι κάτι που μας έδωσε κουράγιο και ώθηση σε μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή».
Οι βρετανικές εφημερίδες έγραψαν εξαιρετικές κριτικές για το άλμπουμ. Όταν ρωτάω τους δύο δημιουργούς του «Greekadelia» να μου πουν πώς ένιωσαν, απαντούν με χιούμορ. «Ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεσκονίσω τα αγγλικά μου» λέει η Στάθης Καλυβιώτης. Και η Κρίστη Στασινοπούλου: «Μας συγκίνησε που οι περισσότερες κριτικές ξεκίναγαν με το «να και ένα καλό νέο από την Ελλάδα».
Η πρώτη θέση στο World Music Charts Europe δεν ήρθε τυχαία. H Κρίστη Στασινοπούλου δεν στέκεται μόνο στα charts αλλά και στα «συγκινητικά e-mail που παίρνουμε απ' όλο τον κόσμο». Ο Στάθης Καλυβιώτης αν και παραδέχεται πως είναι οι μοναδικοί Ελληνες που δύο δίσκοι τους έχουν βρεθεί στην πρώτη θέση, παρ' όλα αυτά δεν τον έχουν απασχολήσει ποτέ τα charts. «Η μουσική που μου αρέσει και ακούω, σπάνια βρίσκεται σε charts».
Ρωτάω και τους δύο στη συνέχεια, πώς μεταφράζεται αυτό σε δόξα... «Μεταφράζεται σε μια «πόρτα» που άνοιξε για εμάς και για τη μουσική που έρχεται από την Ελλάδα και έχουμε κάτι να είμαστε χαρούμενοι. Επίσης μεταφράζεται σε αρκετή πλάκα από τους φίλους», είναι η απάντηση του Στάθη Καλυβιώτη. Το κοινό τους είναι «μικρό αλλά πολύ πιστό», όπως λένε, το οποίο χρόνια τώρα πηγαίνει στα μικρά κλαμπάκια, «και μας ακούει και περνάμε καλά». «Από ηλικιωμένους, μέχρι ρασταφάριαν, που κάθονται δίπλα δίπλα, και συχνά χορεύουν και μαζί», όπως λέει ο Στάθης Καλυβιώτης.
Αραγε μπορούν να ζουν πλέον από τη δουλειά τους; Η Κρίστη Στασινοπούλου παραδέχεται ότι «στον συγκεκριμένο χώρο, οι μουσικοί και οι δημιουργοί δύσκολα ζουν από τη μουσική τους και μόνο. Πέρα απ' αυτό, είμαι πολύ ευτυχισμένη και ευγνώμων που η τύχη το 'φερε χάρη στη δουλειά μας να ταξιδεύουμε σε όλον τον κόσμο, παίζοντας τη μουσική μας».