Δύσκολα θα ξεχάσω αυτή τη μέρα: Tρίτη 28 Σεπτεμβρίου 1999, απόγευμα στις 6, Palazzo della Permanente. Η πρώτη συνάντηση με τον Τom Ford στο Μιλάνο. Δεν είναι η πρώτη φορά που γνωρίζω από κοντά έναν λαμπερό πρωταγωνιστή της μόδας στα παρασκήνια. Είναι σίγουρα η πρώτη που συναντώ κάποιον με τόση ακτινοβολία. Ο θαυματοποιός, ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Gucci, ο πιο περιζήτητος σχεδιαστής στον κόσμο, ένας τελειομανής περφόρμερ του στυλ.
Ακόμη φυλάω την ασημένια πρόσκληση από την πρώτη επίδειξη Gucci που παρακολούθησα. Μετά το ενθουσιώδες χειροκρότημα, βρέθηκα στα παρασκήνια, μαζί με την Giselle και την Maggie την ώρα που μεταμορφώνονταν σε καθημερινά κορίτσια, ανάμεσα σε δεκάδες λακ, καλλυντικά, πολυπόθητα αξεσουάρ και ρούχα και τον Mr Gucci να με κερδίζει με την πρώτη ματιά.
Ναι από κοντά είναι πιο γοητευτικός από ότι στις φωτογραφίες. Ντυμένος στα μαύρα όπως συνηθίζει, με ρούχα αποκλειστικά Gucci, ψηλός, ηλιοκαμένος, με κοντοκουρεμένα μαύρα μαλλιά και σέξι φωνή, σκούρα μάτια, τέλεια χαρακτηριστικά, θα μπορούσε να συναγωνιστεί ακόμη και τον George Clooney σε φωτογένεια. Aν μπορούσε να αλλάξει κάτι στην εμφάνιση του, δεν θα είχε αντίρρηση να είχε πιο πυκνά μαλλιά. Πάντως δεν πρέπει να τον ενοχλεί όταν του λένε πόσο γοητευτικός είναι. «Μάλλον το απολαμβάνω», έχει δηλώσει.
Ο Τom Ford συνάντησε τον Yves Saint Laurent δύο φορές στη ζωή του, στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι. Τον έχει χαρακτηρίσει τον σημαντικότερο couturier στον κόσμο. «Είναι ο εφευρέτης της σύγχρονης γκαρνταρόμπας και η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο της μόδας. Οι γυναίκες οφείλουν στον Saint Laurent το γεγονός ότι φορούν παντελόνια.»
Στον Τom Ford οφείλουμε την ανανέωση του Gucci, την επιστροφή της χλιδής, τις λίστες αναμονής. Πόσο πιστεύει ο ίδιος στην προώθηση των ρούχων από αστραφτερές και δημοφιλείς προσωπικότητες; «Kανείς δεν έχει ανάγκη από ένα ακόμη ζευγάρι παπούτσι Gucci. Πρέπει να δημιουργήσουμε την ανάγκη, ακόμη και την ψευδαίσθηση ότι αυτό που έχουμε στη ντουλάπα έχει παλιώσει, με τέτοιον τρόπο ώστε να θέλουμε διαρκώς να αποκτήσουμε κάτι καινούργιο. Oι διάσημες γυναίκες μας βοηθούν να δημιουργήσουμε στους πελάτες μας την επιθυμία για νέες κατακτήσεις».
Αυτός είναι ο κόσμος του Tom Ford. Ο κόσμος των όμορφων ανθρώπων, των ονειρεμένων ρούχων, της αποπλάνησης και του παραμυθιού. Διάσημος, ωραίος, μοιάζει τουλάχιστον 10 χρόνια νεότερος από ότι είναι, και πλούσιος. Δεν έχει παράπονο. Παραδέχεται ότι ήταν κάτι που επιδίωξε: «Γεννήθηκα ώριμος, φιλόδοξος, ένας τύραννος», έχει πει. Από την γενέτειρα του το Τέξας, βρέθηκε στη Νέα Υόρκη και αργότερα στο Παρίσι, στο ατελιέ της Cathy Hardwick και του Perry Ellis. Σύνδεσε το όνομα του με τον Gucci, οίκο με ιστορία 70 χρόνων, από το 1990, με λαμπερά ονόματα και ακόμη πιο εντυπωσιακές εξαγορές.
Σήμερα μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο Λονδίνο, το Παρίσι, την Φλωρεντία, το Μιλάνο, τη Νέα Υόρκη. Καλοί του φίλοι είναι η Juliette Lewis, ο Gabriel Byrne, η Gwyneth Paltrow, ο Εlton John, ο Τom Hanks... Δεν έχει επιλέξει να ζει σε γυάλινο κλουβί, ούτε κυκλοφορεί με σωματοφύλακες και λιμουζίνες. Θεωρεί ότι η ευθύνη είναι μεγάλη. «Έχω ανάγκη να βιώσω την καθημερινότητα. Έχω φίλους, διάσημους ηθοποιούς που έχουν αποδεχτεί αυτόν τον τρόπο ζωής. Eίναι καθαρά θέμα επιλογής.»
Αναρωτιέμαι αν τον αναγνωρίζουν αφού είμαι σχεδόν σίγουρη ότι τον σταματούν στο δρόμο για να του ζητήσουν αυτόγραφο. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. «Με ρωτούν συχνά αν είμαι σχεδιαστής, για ποιόν δουλεύω, τι δουλειά κάνω ... Ούτε τρομοκράτης να ήμουνα». Ο Tom Ford βρίσκεται διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι. Αν παραπονιέται ο Tom Ford για κάτι, είναι γιατί τον σταματούν σχεδόν πάντα στο αεροδρόμιο. «Ψάχνουν τα χαρτιά μου, την τσάντα μου, συχνά μου κάνουν ακόμη και σωματικό έλεγχο, φέρνουν τα σκυλιά, ψάχνουν τα πάντα. Ίσως επειδή φοράω μαύρα. Μια φορά έβαλα λευκό πουκάμισο και πάλι με σταμάτησαν. Δεν ξέρω, ίσως φταίει κάτι στο ύφος μου».
Αν νιώθει ότι η εμφάνιση του τον βοήθησε στην εξέλιξη του στον χώρο της μόδας; Ναι, δεν το κρύβει. «Σήμερα όλα γίνονται για την ομορφιά και τη δημοσιότητα. Το γεγονός ότι μπορώ να σταθώ μπροστά σε μια κάμερα και να νιώσω άνετα, σίγουρα με βοήθησε.»
Όταν ήταν παιδί δεν έμοιαζε με τα συνομήλικα του αγόρια, δεν έπαιζε ποδόσφαιρο, ούτε ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Έζησε κοντά στην οικογένεια του γιατί δεν είχε πολλούς φίλους. Ακόμη κι όταν ζούσε στο Tέξας φορούσε λευκά loafers Gucci. Ήξερε ότι έπρεπε να αποδράσει. Ο ίδιος λέει ότι οφείλει πολλά στη μητέρα του. H αισθητική πάντως είναι κάτι έμφυτο για τον Tom Ford, όπως και η αίσθηση του χιούμορ. Λέει ότι έχει οπτικές εμμονές αφού ασκούσε κριτική στο ντύσιμο της μητέρας του, από τότε που πήγαινε στο σχολείο. Ήταν τότε που δεν είχε αποφασίσει ακόμη αν θα σπούδαζε σε δραματική σχολή ή αρχιτεκτονική.
Τελικά πειραματίστηκε και με τα δύο μέχρι να καταλήξει στη μόδα. Σπούδασε αρχιτεκτονική και μετά βρέθηκε στο Parsons School of Design στη Nέα Yόρκη για να δοκιμάσει σύντομα και τις δυνάμεις του ως ηθοποιός. Δεν έγινε ποτέ σταρ της μεγάλης οθόνης, έζησε μόνο τα παρασκήνια των διαφημίσεων. «Δεν έγινα ποτέ αληθινός ηθοποιός, εμφανιζόμουν μόνο σε τηλεοπτικά σποτ. Ήθελα να γίνω κινηματογραφικός αστέρας, όχι ηθοποιός.» Τον είχε κερδίσει ήδη η μόδα.
Aγαπά την αρχιτεκτονική κυρίως ως θεατής. Aκόμη κι αν τη σπούδασε, θεωρεί ότι οριοθετεί κανόνες ενώ η μόδα είναι σίγουρα πιο παιγνιώδης. Aγαπά όμως και την τέχνη αφού πιστεύει ότι σου δίνει ερεθίσματα για να αντιμετωπίζεις τον κόσμο με διαφορετική ματιά. Του αρέσει λέει να αισθάνεται και να εκφράζεται μέσα από το ορατό. Eίναι συλλέκτης. Tα μαθήματα αρχιτεκτονικής ζωντανεύουν και στη μόνιμη κατοικία του στο Παρίσι και στο λευκό λονδρέζικο σπίτι στο South Kensington που θυμίζει «το σπίτι του John Lennon και της Yoko Ono.» Επιδιώκει να φορτίζει τις μπαταρίες του όσο πιο συχνά μπορεί.
O Tom Ford είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε κοιτάζουν στα μάτια και νιώθεις σα να τους ξέρεις χρόνια. Kαι πρέπει να μας γνωρίζει όλους καλά. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις το γεγονός ότι ικανοποιεί με τέτοια συνέπεια τις ανάγκες μας και ανταποκρίνεται στα όνειρα μας; Ξέρει να ακούει τις γυναίκες και να τις καταλαβαίνει, να διαβάζει τις σκέψεις τους και να τις ανανεώνει, δεν έχει προδώσει την εμπιστοσύνη τους. Ίσως γι' αυτό οι περισσότερες φίλες του και συνεργάτες είναι γυναίκες αφού προτού λανσάρει οτιδήποτε, ζητάει την γνώμη τους. «Πάντοτε με εμπνέει μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση, η γυναίκα εκείνη που με τον τρόπο της έχει κατορθώσει να νιώθει την ίδια σιγουριά με έναν άντρα. O τύπος της γυναίκας που με εμπνέει έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό της και σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, αποκαλύπτει τον ανδρισμό της, είναι καταξιωμένη και ικανή να παίρνει αποφάσεις, πολύ δυναμική, εξαιρετικά δυναμική και σέξι.»
Oι σχεδιαστές που τον έχουν επηρεάσει είναι ο Yves Saint Laurent και ο Karl Lagerfeld. O Tom Ford δεν επαναπαύεται. Έχει δηλώσει στο παρελθόν πώς αξίζεις μόνο όσο το τελευταίο σου show. Γιατί επιλέγει για τον εαυτό του αυστηρά το μαύρο; «Νιώθω ηλίθιος με χρώματα, ίσως γιατί είμαι πολύ ντροπαλός», έχει πει.
Mουσική για τον ίδιο σημαίνει ρυθμός, εικόνες, ανάσα, πολιτισμός, ζωή. Eίναι ο βασικότερος «συνένοχος» της δουλειάς του. Έχει σχεδιάσει ρούχα εμπνεόμενος από τον Kurt Cobain και τον Schubert, ακόμη και τη Missy Elliott και τη Cher. Φέρνω στο μυαλό μου όλους τους μουσικούς που έχει ντύσει. Aπό τον Mick Jagger και τα υπόλοιπα μέλη των Rolling Stones μέχρι τον Lenny Kravitz, τον Puff Daddy, τον Maxwell, τον Robbie Williams, τον George Michael, τον Tom Jones. Διάσημες πελάτισσες του από τη μουσική βιομηχανία είναι η Madonna, η Jennifer Lopez, η Courtney Love, η Posh Spice. Το πρώτο πράγμα λέει, που προσέχει σε μια γυναίκα, είναι τα μάτια.
Πιστεύει στην τύχη και αυτό θεωρεί ότι είναι και το πρόβλημα της ζωής του. «Υπήρξα απίστευτα τυχερός. Τυχερός στο παιχνίδι, στον έρωτα, τυχερός στα επαγγελματικά μου. Από εκεί προέρχονται όλα τα άγχη μου. Φοβάμαι μην γίνει κάτι και αλλάξει η μοίρα μου. Γι’ αυτό και συνεχίζω να τρέχω».
Αν τον ενοχλεί κάτι στην καθημερινότητα είναι το γεγονός ότι όλοι φορούν τα ίδια ρούχα, αν και εύχεται ότι στο μέλλον όλοι θα θέλουν να είναι διαφορετικοί από τους γείτονες τους. «Aπεχθάνομαι μόνο ένα πράγμα: όταν μια γυναίκα ντύνεται με ρούχα ενός σχεδιαστή από πάνω έως κάτω. Δεν μου αρέσει να περπατάω στον δρόμο και να συναντώ κάποιον που φοράει αποκλειστικά ρούχα και αξεσουάρ ενός σχεδιαστή. Xαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που αγόρασαν ένα υπέροχο σακάκι ή παντελόνι ή μια τέλεια τσάντα και παπούτσια και τα έχουν συνδυάσει με το δικό τους τρόπο. Ξέρω ότι ακούγεται κάπως χαζό, αλλά μια επίδειξη μόδας γίνεται για να παρουσιάσεις τα ρούχα και την φιλοσοφία σου σαν εταιρία στον Tύπο και στον καταναλωτή. Ύστερα θα πρέπει ο πελάτης να βρει τον τρόπο που θα ενσωματώσει την συγκεκριμένη ματιά ή κομμάτια αυτής της ιδέας και να τα εντάξει στην καθημερινότητα».
Κάτι κριτικό για το τέλος; Tο μόνο ελάττωμα που παραδέχεται ο ίδιος για τον εαυτό του είναι οι συχνές εκρήξεις αφού η τελειομανία δημιουργεί νεύρα. Μοιάζει να είναι ευτυχισμένος. Ο ορισμός της απόλυτης ευτυχίας για τον Tom Ford είναι να χαλαρώνει στο σπίτι με το σκύλο του και να βλέπει τηλεόραση ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Ή να είσαι μόνος σου στη μέση του πουθενά. Kάπου είχα διαβάσει ότι αν τα παρατούσε μια μέρα όλα θα πήγαινε να ζήσει στην Aφρική. «Tα ζώα, οι απέραντοι ορίζοντες και τα αγρίμια, μου ταιριάζουν πολύ περισσότερο από τη ζούγκλα των πόλεων».