Η Σαρλότ Τσερτς είναι παντού και πουθενά. Μια βδομάδα μετά την επεισοδιακή τηλεφωνική μας συνομιλία, ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στην εκπομπή του Λάρι Κινγκ, όπου τραγούδησε και λάιβ, εμφανίστηκε στη γενέτειρά της, το Κάρντιφ, δύο φορές, ταξιδεύει διαρκώς.
Η νεαρή σοπράνο δεν συμπεριφέρεται σαν μικρομέγαλο, είναι αυθόρμητη και ειλικρινής, υποστηρίζει ότι η ζωή της δεν άλλαξε επειδή έχει πουλήσει μέχρι σήμερα 8 εκατομμύρια δίσκους, ούτε επειδή έχει μοιραστεί την ίδια σκηνή με τον Πλάθιντο Ντομίνγκο και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου. Δεν κρύβει ότι της αρέσει να παίζει PlayStation, να διαβάζει τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ, να ακούει τον Ρόμπι Γουίλιαμς και τις Σπάις Γκερλς, ούτε πως ονειρεύεται μια μέρα να τραγουδήσει το «Μαντάμ Μπατερφλάι».
Πόσο ώριμο μπορεί να είναι ένα κορίτσι 15 ετών (τότε) που δεν ταξιδεύει ποτέ χωρίς τη μαμά του; Αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες της πάντως, μοιάζει τουλάχιστον 25. Την εντοπίσαμε στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης σε μια νυχτερινή τηλεφωνική συνέντευξη, ανάμεσα σε check-in, ελέγχους διαβατηρίων και αναγγελίες για «άμεση επιβίβαση». Η μαμά μόλις που ακουγόταν.
- Γεια σου, Σάρλοτ. Είσαι έτοιμη ψυχολογικά να επιβιβαστείς στο αεροπλάνο;
- Προσπαθώ να μη σκέφτομαι ότι ετοιμάζομαι να πετάξω από Νέα Υόρκη στο Λος Αντζελες.
- Και μετά στην Αθήνα;
- Γι' αυτό δεν έχω άγχος.
- Με ποιο κριτήριο επέλεξες το πρόγραμμα που θα παρουσιάσεις;
- Θέλησα να παρουσιάσω στο ελληνικό κοινό το καινούργιο και τέταρτο άλμπουμ της καριέρας μου, «Enchantment». Με κέλτικες, φολκλορικές, ποπ, κλασικές μελωδίες, ακόμη και γνώριμα κομμάτια από σόου του Μπροντγουέι.
- Να περιμένουμε, λοιπόν, να ακούσουμε το άλμπουμ ζωντανά;
- Η ζωντανή εκτέλεση δεν θα είναι σίγουρα τόσο τέλεια, τουλάχιστον από άποψη παραγωγής. Η διάθεση είναι η ίδια. Αλλά δεν μπορείς να συγκρίνεις μια στούντιο ηχογράφηση με μια λάιβ εμπειρία.
- Πώς νιώθεις, ειδικά τώρα, που ο κόσμος έχει αλλάξει;
- Η σχέση μου με τη μουσική αλλάζει κάθε φορά που συμβαίνει κάτι συνταρακτικό. Αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, έδωσα μια συναυλία στη γενέτειρά μου, στο Κάρντιφ. Ενιωσα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για τα θύματα. Το ίδιο θα έκανα όμως και για τα παιδιά στο Αφγανιστάν.
- Τι μπορεί να σε αγχώσει; Εχεις ανασφάλειες, φοβίες;
- Δεν θα το έλεγα. Αν υπάρχει κάτι που επιθυμείς αληθινά να βιώσεις, αλλά φοβάσαι, δεν πρέπει να αφήσεις τίποτα και κανέναν να σε σταματήσει. Εχω μάθει να λέω ναι στις προκλήσεις. Δεν έχω ποτέ τρακ πριν από τις εμφανίσεις μου, δεν φοβάμαι το αεροπλάνο, το μόνο που με τρομάζει είναι η αποτυχία.
- Τι θα γίνει αν η απήχηση του «Enchantment» δεν είναι αυτή που περίμενες, τόσο εσύ όσο και η δισκογραφική σου εταιρεία;
- Αυτός είναι και ο σκοπός όταν φτιάχνεις ένα άλμπουμ. Σίγουρα θέλω να πουλήσω εκατομμύρια αντίτυπα. Ομως αν κατορθώσω να δώσω χαρά έστω και σε έναν ακροατή, τότε θα νιώσω ότι άξιζε τον κόπο.
- Είσαι πολύ νέα για να ανησυχείς για το μέλλον. Ξέρω ότι ζεις κάθε στιγμή. Τι σκέφτεσαι ακριβώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε;
- Εξαιτίας της ηλικίας μου, δεν θέλω να βιαστώ για τίποτα. Σκέφτομαι την κάθε μέρα, όχι το μέλλον. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστώ. Ζω το σήμερα. Δεν ξέρω ούτε τι θα κάνω την επόμενη εβδομάδα ούτε φυσικά σε 10 χρόνια από σήμερα. Το μόνο που έχω μάθει μέχρι τώρα είναι ότι ζούμε μόνο μια φορά.