Εγινε γνωστός για τις μπαλάντες και τον ερωτισμό του. Είναι η πρώτη αποκλειστική συνέντευξη του Ντάρεν Χέιζ, μετά τη διάλυση των Savage Garden. Μαζί πούλησαν περισσότερα από 20 εκατομμύρια αντίτυπα, με δύο μόλις άλμπουμ στις πλάτες τους. O Ντάρεν είναι μόνος πλέον και μοιάζει να το απολαμβάνει. Δεν φοβάται να τραγουδήσει τα βιώματά του, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να τα σκηνοθετήσει κιόλας. Οταν μιλάς για τη ζωή σου δύσκολα αυτολογοκρίνεσαι, κι όμως από τα 35 τραγούδια που έγραψε αρχικά, αναγκάστηκε να κρατήσει τα 12. Απομονώνουμε τα πιο «ρυθμικά» κομμάτια του τραγουδιστή του συγκροτήματος που... έφυγε νωρίς.
- Με τι ασχολείστε από τότε που τελείωσε η περιοδεία σας;
- Εχω περάσει τον τελευταίο χρόνο της ζωής μου ηχογραφώντας το σόλο άλμπουμ μου, «Spin». Αφιέρωσα έναν χρόνο στους στίχους, τέσσερις μήνες στο στούντιο, ολοκλήρωσα τα γυρίσματα για το πρώτο βίντεο κλιπ και τη φωτογράφηση για το εξώφυλλο. Ηταν η πρώτη φορά που έπρεπε να πάρω όλες τις αποφάσεις μόνος μου. Το μόνο που ήξερα καλά ήταν ότι τίποτα δεν θα έπρεπε να θυμίζει τους Savage Garden.
- Τι σας ενέπνευσε γι' αυτά τα τραγούδια;
- Υπάρχουν επιρροές από μουσική σόουλ και Μάρβιν Γκέι, αλλά και Daft Punk. Μπορεί εκεί κάπου να αναγνωρίσετε και τη Μαντόνα (την οποία θαύμασα στη συναυλία της) και κάποιες αναφορές στο ρυθμ 'ν' μπλουζ. Είναι ένας εξαιρετικά μοντέρνος ποπ δίσκος με τις μελωδίες, τους στίχους, το χιούμορ μου. Οταν αναγκάστηκα να κρατήσω μόνο 12 από όλα όσα είχα γράψει, τα αντιμετώπισα όπως ακριβώς θα τα έπαιζα και στο αυτοκίνητό μου. Εκείνα που προσπέρασα με λιγότερη δυσκολία, ήταν εκείνα που έπρεπε να φύγουν. Και δεν είναι ότι δεν μου άρεσαν. Ολα μωρά μου ήταν...
- Τι είναι αυτό που δεν θα σας λείψει από την τουρνέ;
- H «AffirmatioWorld Tour» ήταν ατελείωτη. Ενας χρόνος, πολλές συναυλίες, αναρίθμητα πούλμαν, αεροπλάνα, πτήσεις, μαζί και απώλεια βάρους. Μια περιοδεία με γιόγκα, γυμναστική κι έναν όχλο από οπαδούς που φωνάζουν.
- Πώς αποφασίσατε να εγκαταλείψετε τους Savage Garden;
- Στη διάρκεια της περιοδείας. H εμπειρία υπήρξε σίγουρα καταπληκτική. Σκεφτείτε: 20 εκατομμύρια αντίτυπα με δύο μόνο άλμπουμ. Ομως ήμουν 18 ετών όταν γνώρισα τον Ντάνιελ Τζόουνς. Βιώσαμε μια μακροχρόνια και εξαιρετικά έντονη σχέση. Θέλησα να ωριμάσω. Ετσι κι αλλιώς δεν επρόκειτο να βγάλουμε τρίτο δίσκο, τουλάχιστον όχι σύντομα. Είχαμε ήδη βαρεθεί.
- Νιώθετε τελικά ότι έχετε να συναγωνιστείτε τους Savage Gardeή τον εαυτό σας;
- Κανέναν για να είμαι ειλικρινής. Νιώθω απελευθερωμένος πάνω από όλα. Δεν νιώθω καμία πίεση. Αισθάνομαι όπως ακριβώς κι ένας πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης που διψά για αναγνώριση, όπως ακριβώς όταν ήμουν 18 χρόνων. Τότε που θα έκανα τα πάντα για να υπογράψω συμβόλαιο.
- Γιατί εξακολουθείς να γράφεις μουσική;
- Γιατί μέσα σε τρία λεπτά και τριάντα δευτερόλεπτα, ξεχνάς τα πάντα. Τίποτα δεν κρατάει πολύ σε αυτή τη ζωή.