H συνέντευξη ήταν προγραμματισμένη για τις 12 το μεσημέρι. Θα μου τηλεφωνούσε ο ίδιος ο τραγουδιστής και κιθαρίστας των Therapy?, όμως ο ατζέντης του με ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να τον εντοπίσει. Μου ζητούσε συγγνώμη κάθε 10 λεπτά και ανανέωνε το τηλεφωνικό μας ραντεβού για αργότερα. Τελικά ο Andy Cairns εμφανίστηκε γύρω στη 1.00 μ.μ. Αυτός δεν είναι ο ορισμός του απόλυτου ροκ σταρ; «I could be worse. I could be you», γράφει στο cd του τελευταίου τους άλμπουμ, «Never apologise, never explain». Με τους Therapy? όμως δεν πρέπει να παίρνεις τίποτα προσωπικά.Tο τρίο που ξεκίνησε από το Μπέλφαστ της Ιρλανδίας το 1989, άφησε εποχή με την προηγούμενή του εμφάνιση στην Ελλάδα. Ετοιμοι για θεραπεία;
- Με ένα δέκατο άλμπουμ στις αποσκευές σας, τι εκπλήξεις μας έχετε ετοιμάσει αυτή τη φορά;
- Σκεφτήκαμε με τον Μάικλ και τον Νιλ να μην παίξουμε μόνο τραγούδια από το τελευταίο μας άλμπουμ αλλά απ' όλη μας την πορεία μέχρι σήμερα. Γιατί υπάρχουν πάντα πολλοί που δεν έχουν ακούσει τον δίσκο σου και δυσκολεύονται να μπουν στο κλίμα.
- Δεν βαριέστε να ξαναπαίζετε τα ίδια και τα ίδια; Δεν υπάρχουν κάποια τραγούδια που σας απωθούν σήμερα;
- Υπάρχουν αρκετά που δεν αντέχουμε. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τα ξεθάψουμε ή να τα πούμε για πολλοστή φορά. Μπορώ να σκεφτώ κάποια που έγιναν επιτυχία στο Βέλγιο και στην Ολλανδία και δεν τα αντέχω.
- Πώς αντιδράτε όταν το κοινό σας ζητάει επίμονα συγκεκριμένα κομμάτια;
- Δεν το έχουμε κάνει ποτέ. Πολύ λίγα γκρουπ το κάνουν. Δεν έχουμε κάνει ποτέ encore. Δεν είμαστε από αυτούς...
- Στο καινούργιο σας άλμπουμ μεταφέρετε την αργκό από τους δρόμους της γενέτειράς σας, αλλά και εικόνες από τον Μόμπι Ντικ. Πότε συμπληρώθηκε το παζλ;
- Ολα έγιναν πολύ γρήγορα. Εγώ ζω στην Αγγλία αυτόν τον καιρό και επικοινωνούσα με τα παιδιά μέσω του υπολογιστή. O ένας έβαλε 25 ιδέες, ο άλλος 16, βγήκαν 8 τραγούδια και στο τέλος προέκυψαν 13. Στέλναμε emails καθημερινά και κάναμε πρόβες τρεις εβδομάδες. Ηχογραφούσαμε στο στούντιο δύο 24ωρα, δεν αντέχω παραπάνω, παθαίνω κλειστοφοβία. Δεν ήθελα να μοιάζει με έναν ιλουστρασιόν δίσκο, προτιμούσα να είναι πιο ωμός.
- Γιατί τα περισσότερα άλμπουμ είναι τόσο «γυαλιστερά» τελευταία;
- Είναι η νέα συνταγή της επιτυχίας. H μαγκιά είναι να παράγεις μουσική χωρίς να ξοδεύεις μια περιουσία και να σε δικαιώνει το αποτέλεσμα.
- Εσείς έχετε βγάλει μια περιουσία από αυτήν τη δουλειά;
- Βγάλαμε λεφτά. Τα χάσαμε το 1998, σε μια δύσκολη περίοδο για το συγκρότημα. Είμαστε τυχεροί που έχουμε χρήματα για να ξοδεύουμε όταν τα έχουμε ανάγκη και δεν υπάρχει κανείς για να μας βοηθήσει. Το σίγουρο είναι πως αν είχαμε διαλυθεί όταν έπρεπε, θα ήμαστε σήμερα πλούσιοι. Αν και μάλλον θα τα είχαμε ξοδέψει όλα μέσα σε μια μέρα.