Είναι μιγάς, μισός Γάλλος, μισός Αφρικανός, creative director στον οίκο Βalmain. Eτοιμάζει ήδη την πρώτη του συλλογή για το H&M με Balmain στα ράφια που θα προκαλέσει, όπως κάθε φορά, πανικό στα ταμεία. Ο Έλβις στο Λας Βέγκας. Και ο Ολιβιέ …Τουίστ από το ορφανοτροφείο στο Λούβρο.
Υποδεχτείτε μια νέα γενιά σχεδιαστών. Με όχι και τόσο εύηχα ίσως ονόματα, λιγότερο φαντασμαγορικά βιογραφικά, πιο λίγες ίσως ευκαιρίες από συναδέλφους τους που ξεκίνησαν από άλλη αφετηρία. Είναι η νέα γενιά, η nouvelle vague των σχεδιαστών μόδας, κάτι σαν την dream team που θα μας απασχολήσει τα χρόνια που έρχονται. Ντιζάινερ από την Αγγλία; Τη Γαλλία; Την Ιταλία; Την Αμερική; ΄Οχι απαραίτητα. Μπορεί και από χώρες του Τρίτου Κόσμου. Καλλιτεχνικοί διευθυντές, ταλαντούχοι οραματιστές, outsiders ενός λαμπερού κόσμου. Νέοι σχεδιαστές μόδας, άγνωστοι σχεδόν στο κοινό.
Καινούργια ονόματα, μια καινούργια εποχή. Αυτή του understatement, απαραίτητης έννοιας πλέον για το λεξιλόγιο της μόδας. O νούμερο 1 άουτσάιντερ; Ένα όμορφο, εξαιρετικά φωτογενές αγόρι που γεννήθηκε στην Αφρική και συνδέει σήμερα το όνομα του με την αναγέννηση του οίκου Βalmain. Υποδεχτείτε λοιπόν (και χειροκροτήστε αν το νιώθετε) τον Olivier Rousteing, (Ολιβιέ Ρουστένγκ), σχεδιαστή στον οίκο Balmain.
Γιατί μπορεί να εργαζόταν στον οίκο από το 2009, αλλά άργησε να αναβαθμιστεί για να φωτογραφίζεται και μιλά με έργα στην πασαρέλα και στις καμπάνιες για να δειγματίσει το όραμα του. Δηλώνει επικεφαλής του pret-a-porter και ήρθε για να αντικαταστήσει τον Christophe Decarnin, ο οποίος, από ότι φημολογείται, είχε αρκετά συχνά διαμάχη με τον πρόεδρο Alain Hivelin περί στρατηγικής.
Προτού φορέσει τις επωμίδες του για τον Balmain, ο δημοφιλής Γαλλοαφρικανός, εργαζόταν για πέντε χρόνια στα ατελιέ του Roberto Cavalli, προσθέτοντας μια πιο ροκ και εναλλακτική ματιά στις πλουμιστές δημιουργίες, μαζί και πιο decadent. Είχε μόλις αποφοιτήσει από τη σχολή ESMOD.
Και μπορεί ο οίκος Balmain να μην χειρίζεται με άνεση την επικοινωνία και την τεχνολογία, αφού οι αγοραστές παραπονιούνται ότι τουλάχιστον μέχρι πρότινος δεν διαφημιζόντουσαν παρά ελάχιστα, δεν τύπωναν ή δεν έστελναν look books, ούτε ακόμη dvds από τα σόου, εκείνοι που ξέρουν, ρισκάρουν. Τι επιδιώκει ο νέος διάδοχος, ήδη σούπερ σταρ να πετύχει; Να χαρίσει σε όποια γυναίκα επενδύσει στις προτάσεις του, status και sex appeal. Η ροκ’εν’ρολ διάθεση είναι μάλλον δεδομένη.
Και όχι τίποτε άλλο. Υπάρχουν πελάτισσες που δηλώνουν με μεγάλη άνεση, τουλάχιστον εκτός ελληνικών συνόρων, ή έστω προ κρίσης για να μην τις εκθέσουμε, ότι με τα 5000 ευρώ που θα δώσουν για ένα σακάκι Balmain, θα μπορούσαν να πάνε σε spa στην Ταϋλάνδη. Αλλά προτιμούν το νέο αίμα, το αφρικάνικο αίμα, που βράζει στο Παρίσι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η δουλειά του είναι εύκολη. Αντικαθιστά τον Christophe Decarnin, που απολύθηκε από τον Balmain μετά από έξι χρόνια προσφοράς σαν creative director, μαζί με παράλληλες φήμες για ψυχολογικό πόλεμο, κάτι που δεν σπανίζει στον χώρο άλλωστε. Λέγεται μάλιστα ότι ο ντιζάινερ χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική για να ξεπεράσει κρίσεις πανικού.
Τα νούμερα όμως λένε άλλα. Σύμφωνα με την Wall Street Journal οι πωλήσεις είχαν ανέβει σε ποσοστό που ξεπερνούσε το 70%. Και μπορεί ο σύγχρονος οίκος να μην θυμίζει σε τίποτα σχεδόν τον Balmain στα πρώτα χρόνια, εκείνα από το 1945 και μετά, αλλά ούτε και οι πελάτισσες έχουν πολλά κοινά πλέον με τη Δούκισα του Γουίνδσορ, την Μπριζίτ Μπαρντό ή τη Γερτρούδη Στάιν που φορούσαν Balmain.
Η πρόκληση για τον Rousteing είναι να διατηρήσει τις πωλήσεις σε υψηλά επίπεδα, να μην προδώσει την ταυτότητα, να εισπράττει θετικές κριτικές από τους τοπ κριτικούς των εφημερίδων, των περιοδικών, των μπλογκ, να συγκινεί τους αγοραστές, δηλαδή, να προαγοράζουν ολόκληρη τη συλλογή κάθε σεζόν.
Εύκολο; Δεν θα το έλεγα. Αλλά εμείς θέλουμε να έχει happy end το παραμύθι. Eιδικά όταν ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός Αφρικανός που γεννήθηκε στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στο Μπορντώ, αναλαμβάνοντας μία από τις δημοφιλέστερες θέσεις στη βιομηχανία μόδας, επικεφαλής και της γυναικείας και της ανδρικής συλλογής.
Για την ιστορία, ο Olivier Rousteing γεννήθηκε στην Αφρική, μεγάλωσε στη Γαλλία, σε ορφανοτροφείο αρχικά και αργότερα στο Μπορντώ, με τους θετούς γονείς του. Ο σχεδιαστής δεν γνωρίζει τις ακριβείς ρίζες των βιολογικών του γονιών αλλά συστήνεται ως μισός Αφρικανός.
Οι μεγάλοι οίκοι πολυτελείας προσλαμβάνουν τον τελευταίο καιρό άουτσάιντερ και όχι σούπερσταρ προσωπικότητες για ευνόητους λόγους. Η βιομηχανία μόδας, ειδικά στη Γαλλία, δεν είναι και η πιο φιλελεύθερη του κόσμου. Το γεγονός ότι ένας οίκος κουτύρ με ιστορία προσέλαβε έναν έγχρωμο άνδρα σαν creative director αποτελεί τεράστια υπόθεση-και σημάδι ότι ο εκλεπτυσμένος και αποστειρωμένος κόσμος της μόδας αλλάζει, για το καλύτερο.
O Oliver …Balmain πάντως είναι στο Twitter και ας μην πολυμιλάει ακόμη στους δημοσιογράφους. Τι θέλει να γίνει όταν «μεγαλώσει»; «Oscar de la Renta και Pierre Balmain».