Κανείς δεν ασχολείται (ή δεν παραδέχεται ότι ασχολείται) με την εικόνα και την πασαρέλα μέσα κι έξω από τη Βουλή ή το Μέγαρο Μαξίμου κι όμως όλοι γι'αυτό μιλάνε. Για γραβάτες και ταγάρια. Eνδυματολογικούς κώδικες και bespoke συμπεριφορές. Πολιτική & μόδα: μια σχέση αγάπης και μίσους. Αυτός θα ήταν ο κλισέ τίτλος σε μια συντηρητική εφημερίδα. Και ποια είναι η αλήθεια; Στιλιστικά, οι άνδρες εκπρόσωποι της νέας κυβέρνησης, δεν θα έχουν πρόβλημα. Ανοιχτόχρωμο πουκάμισο, κλασικό, δίκουμπο σακάκι, ασορτί κάλτσες με το παντελόνι (και όχι τα παπούτσια), το στιλ χωρίς γραβάτα, μοιάζει να έχει περάσει σαν γραμμή, ακόμη κι αν όταν πρόκειται για θεσμούς, καλό είναι να σέβεσαι το πρωτόκολλο.
Και οι γυναίκες; Η ιστοσελίδα της αμερικανικής Vogue, στο άρθρο με τίτλο «What Greece's new first lady Peristera Batziana should wear», όπως και τα ξένα ειδησεογραφικά μέσα, καταγράφουν βιτρίνα και περιεχόμενο, προτείνουν τάσεις, συλλογές, πατρόν, made in Italy, France, England, -γιατί ακόμη και η Mary Katrantzou που προτάθηκε, στο Λονδίνο παρουσιάζει τις κολεξιόν της-, αγνoούν κρίση και πολιτικό καθεστώς, αναζητούν νέο μοντέλο made in Greece.
Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την πρωταγωνίστρια των ημερών που είναι κόντρα στις τάσεις της μόδας; Η σύντροφος του πρωθυπουργού δηλώνει (με την εμφάνιση της) ότι απεχθάνεται τα κομμωτήρια και τις υπερβολές. Δεν θα τη φανταζόμασταν λοιπόν να φωτογραφίζεται με μάξι φόρεμα με δαντέλα Alexander McQueen, σε καμία περίπτωση με γκρι ταγέρ Balenciaga με γαλάζια ρίγα, καρό Prada καμπαρντίνα ή παλτό Marni με ζώνη. Όπως η Michelle Obama, ως πρώτη κυρία της Αμερικής, στηρίζει τους Αμερικανούς σχεδιαστές, και αντίστοιχα, η Carla Bruni τους Γάλλους, σαν σύζυγος του πρωθυπουργού της Γαλλίας, το αυτονόητο είναι και το ζητούμενο.
Ή μήπως θα ήταν λάθος να ζητήσουμε από την Περιστέρα Mπαζιάνα να γίνει μέσα σε μία νύχτα (ή μέρα) Michelle ή Carla. Το dress code έχει αλλάξει. Και όχι γιατί αντικαταστάθηκε από το look ταγάρι, όπως έγραψαν πολλοί, γιατί και το ταγάρι είναι ξανά της μόδας, και απαιτεί γνώση και στιλ για να λανσαριστεί σωστά. Τι θα της προτείναμε λοιπόν; Να υποστηρίξει τους Έλληνες σχεδιαστές, τον Βασίλη Ζούλια και τις υπέροχες, ρετρό αναφορές του στην παλιά Αθήνα, τους Deux Hommes, με sur mesure επιλογές που ακροβατούν στο πρετ-α-πορτέ και την couture, γιατί όχι και τη Λουκία, για κάτι κλασικό και αγαπημένο, τη Μary Katrantzou αφού της αρέσουν τόσο τα έντονα μοτίβα, τη Sophia Kokosalaki για άρωμα Κρήτης.
Δεν είναι ώρα για πειραματισμούς. Όλος ο πλανήτης κοιτάει. Το μαύρο είναι πάντα μια ασφαλής επιλογή, αν θέλει να είναι αόρατη (την είδαμε τη βραδιά των εκλογών να χάνεται στο πλήθος), όπως και το κόκκινο, αρκεί να φοριέται με μέτρο. Τα εμπριμέ, είναι πάντα πιο δύσκολα, εκτός κι αν όλο το υπόλοιπο ύφος είναι υποτονικό. Αν κρίνουμε από τις λίγες κυρίες που εμφανίστηκαν στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, τα παντελόνια κάνουν την επανάσταση τους, με επιθετικές αποχρώσεις. Τουλάχιστον οι γυναίκες πολιτικοί που κραυγάζουν, θα μπορούσαν να μην είναι τόσο loud και στιλιστικά.
Η φωτογραφία στο Ηρώδειο με τη σύντροφο του νέου πρωθυπουργού της χώρας να φοράει μαύρο εμπριμέ φόρεμα με ντεκολτέ, φούξια και κίτρινα αγριολούλουδα (Desigual μάλλον) και κόκκινα, χαμηλά πέδιλα για περισσότερη άνεση, μάλλον θα εξελιχτεί. Γιατί αν δεν είσαι στη Vogue, δεν είσαι στη μόδα. Ή πιο σωστά, όπως θα θυμούνται ορισμένοι λανσαρίστηκε η ελληνική έκδοση της Vogue, με το μοντέλο με την ελληνική σημαία στο εξώφυλλο, «Eπιτέλους Ελληνίδα».