Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αποχωρίζονται το αγαπημένο τους άρωμα δεκαετίες τώρα και άλλοι που ανοίγουν διαφορετικό μπουκάλι κάθε μέρα επειδή δεν το έχουν βρει ακόμη. Οι παραδοσιακοί οίκοι «υψηλής μύτης» εξακολουθούν να συντηρούν τον μύθο τους με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, την ίδια στιγμή που οι σχεδιαστές ενισχύουν το λογότυπο τους με βιομηχανία eau de toilette και vaporisateur σε αεροδρόμια και πολυκαταστήματα. Το Internet παίρνει τη μεγάλη ρεβάνς με ιστοσελίδες αφιερωμένες στον κόσμο των αρωμάτων, συμβουλές, συνταγές, κριτικές, ψηλές και χαμηλές «νότες» στην οθόνη.
Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερο timing. Οι πωλήσεις δείχνουν ότι υπάρχει κοινό και μάλιστα κοινό που διαρκώς μεγαλώνει. Κοινό που αναζητά περίεργα, εναλλακτικά, υπέροχα φτιαγμένα αρώματα, κοινό εκπαιδευμένο, υποψιασμένο, άνδρες και γυναίκες που ξέρουν ότι πρέπει να είναι αφοσιωμένοι στην τέχνη της αρωματοποιίας για να ανακαλύψουν κάτι αληθινά ξεχωριστό.
Μικρές οάσεις κόντρα στην κρίση... Στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και αλλού. Les Senteurs, l'Artisan Parfumeur, Rosa Dove's Haute Parfumerie, Aedes de Venustas... Γιατί ναι το μάρκετινγκ ορίζει το παιχνίδι αλλά όταν μιλάμε για παραγωγή αρωμάτων δεν είναι αρκετό μόνο αυτό. Σκεφτείτε τον κινηματογράφο. Υπάρχουν ταινίες για όλους, μαζικά προϊόντα, μπλοκμπάστερ φαστ-φουντ και άλλες που θα τις απολαύσουν εξαιρετικά λίγοι, αν σταθούν τυχεροί να τις ανακαλύψουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αρώματα. Υπάρχουν «συλλέκτες», ερασιτέχνες και μη, που προτίθενται να πληρώσουν αρκετά ευρώ για 50 ml προκειμένου να αποκτήσουν το σκεύασμα που τους ταιριάζει κι ας ξέρουν πως όταν θα τους ρωτούν οι φίλοι (μαζί και οι άσχετοι) τι άρωμα φορούν, δεν θα μπορούν καν να προφέρουν σωστά το όνομα του αρωματοποιού...
Αυτή είναι και η μαγεία όμως που ενισχύει την τάση της στροφής στη μοναδικότητα με όλους όσους θέλουν να ξεφύγουν από το κοπάδι, και να σταματήσουν να φορούν την βιτρίνα μαζί με όλους τους άλλους. Ας είναι καλά το διαδίκτυο λοιπόν, λένε οι ειδικοί τουλάχιστον που παρακολουθούν το φαινόμενο με προσοχή. Ποτέ πριν δεν μπορούσαν ενδιαφερόμενοι από τόσα διαφορετικά μέρη της γης να μοιραστούν τα πάθη τους, ανταλάσσοντας πληροφορίες.
Η αλήθεια είναι ότι ειδικά οι σελίδες ομορφιάς των γυναικείων περιοδικών είναι πλέον τόσο μονότονες και ίδιες (καθοδηγούμενες από τους διαφημιζόμενους) σε παγκόσμιο επίπεδο, που ήταν απαραίτητη μια πιο διακριτική και βιωματική ματιά. Αν θέλετε να μάθετε σπάνιες διευθύνσεις, να βιώσετε νέες εμπειρίες, να ανακαλύψετε το χαμένο άρωμα της νιότης σας που πιστεύετε ότι δεν κυκλοφορεί πια, να η ευκαιρία. Οι «φίλοι των αρωμάτων» δεν διαφημίζουν εταιρίες, γράφουν για τα αγαπημένα τους ευρήματα, λειτουργούν σαν τους οινόφιλους, τους συλλέκτες κλασικής μουσικής, έχουν τις ίδιες γνώσεις και ...εμμονές. Γνωρίζουν το στιλ των κορυφαίων αρωματοποιών, όπως ένας αυθεντικός λάτρης της τέχνης που δεν θα μπέρδευε ποτέ έναν Πικάσο με έναν Μπρακ. Η διαφορά είναι ότι αυτοί που γράφουν κριτικές για αρώματα δεν είναι σνομπ. Όταν δεν τους αρέσει κάτι, το φωνάζουν. Σε αντίθετη περίπωση το …ψεκάζουν.