NYR. New Year’s Resolution. Resolutions είναι...

Απορία πρώτη. Μέχρι πότε θα λέμε Καλή Χρονιά;

Απορία δεύτερη. Γιατί δεν βρίσκω λέξη στα ελληνικά που να αποδίδει την έννοια resolution;

Το όνειρο μιας καλύτερης εκδοχής του εαυτού μου.

Να τρέφομαι πιο υγιεινά.

Να είμαι πιο χαρούμενη.

Να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

Να λέω περισσότερα όχι.

Να μην καταπιέζομαι.

Να μην είμαι (μόνο) το καλό κορίτσι.

Και αν όλα αυτά αποτύχουν, να έχω μάθει τουλάχιστον να μαγειρεύω.

Resolutions είναι…

Να υπόσχεσαι και να μην τηρείς τίποτα. Τίποτα απολύτως.

Να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου και να νιώθεις όμορφα. Στιγμιαία.

Να πιστεύεις ότι όλα θα αλλάξουν. Μαγικά.

Κάθε χρόνο. Τα ίδια λόγια. Με μικρές αλλαγές.

Να δηλώνεις ονειροπόλος και να το απολαμβάνεις.

Να είσαι πρακτικός, ρεαλιστής, επιλεκτικά.

Για άλλους είναι να μάθουν να λένε «ευχαριστώ» σε 30 γλώσσες.

Ή να δουν όλες τις ταινίες του Alfred Hitchcock και του Woody Allen.

Τα προσωπικά μου resolutions για το 2016;

Να μην ξαναγράψω resolutions.

Σε καμία agenda, κανένα κινητό ή ημερολόγιο.

Να τα σκεφτώ.

Να τα φιλτράρω.

Να τα βγάλω από το περιτύλιγμα.

Να τα μασήσω.

Να τα χωνέψω.

Και να μου τα σερβίρω ακριβώς έτσι όπως είναι.

Ωμά.

Resolutions είναι…

Να τα έχεις όλα υπό έλεγχο. Και να μην χρειάζεσαι κανένα resolution. Μόνο απωθημένα. Και όνειρα. Και στόχους. Όπως; Να ανέβω στην Ακρόπολη. Όποτε έχει λιακάδα. Δηλαδή κάθε βδομάδα. Κάθε σαββατοκύριακο. Κάθε μέρα. Τώρα.