Eίναι ανυπόφορο. Όταν έχεις μάθει να ζεις με πονοκεφάλους, ημικρανίες, όταν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι κάθε τόσο θα γίνεται κατάληψη στο κεφάλι σου, θα πρέπει να μένεις στο σκοτάδι, και κανένα χάπι, ούτε καν λίγος ύπνος, δεν μοιάζουν να βοηθούν, οι «εγκεφαλικές» ιστορίες μοιάζουν να προκαλούν μαύρες σκέψεις, ειδικά όταν δεν ξέρεις πότε θα ξαναχτυπήσει ο επόμενος συναγερμός στο ...κεφάλι. Και το χειρότερο, πόσο θα κρατήσει.
Έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς θυμούνται με κάθε λεπτομέρεια τον πρώτο τους πονοκέφαλο. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ξαφνικά ότι δεν μπορείς να εστιάσεις πουθενά το βλέμμα σου. Σα να βλέπεις ξαφνικά τη ζωή μέσα από ένα καλειδοσκόπιο που μόνο ευχάριστο, ή ψυχεδελικό δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί. Οι πάσχοντες το περιγράφουν σαν μια βόμβα από μαύρο μελάνι μέσα σε ένα πεντακάθαρο ποτήρι με νερό. Χρειάζεται μερικά δευτερόλεπτα για να εκραγεί και να προκαλέσει πόνο διαρκείας.
Μια ημικρανία (και ακόμη μία, και ακόμη μία) μπορεί να σε αναγκάσει να δηλώσεις παραίτηση από την ζωή. Φοβάσαι ότι έχεις κάτι πιο σοβαρό, βασανίζεσαι με το ένα ραντεβού στον «ειδικό» γιατρό, μετά τον άλλον. Το οπτικό παραλήρημα οφείλεται σε ημικρανία αλλά το στρες και η ένταση προκαλούν μάλλον έναν «απλό» πονοκέφαλο. Αλλά υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές κατηγοριοποιήσεις.
Η φυσιοθεραπεία σίγουρα βοηθάει, ίσως όχι από τις πρώτες συνεδρίες. Ένας έμπειρος οστεοπαθητικός μπορεί να κάνει θαύματα. Το πιλάτες επίσης. Υπάρχουν μαρτυρίες γυναικών (και ανδρών) που υποστηρίζουν ότι καταπολέμησαν τις ημικρανίες τους μετά από αρκετές συνεδρίες πιλάτες. Η σωστή στάση του σώματος επίσης μπορεί να κάνει τη διαφορά. Η αποβολή του στρες. Η ρεφλεξολογία. Η ομοιοπαθητική. Όλα τα κλισέ. Μαζί με όλα αυτά που ξέρουμε ότι δεν πρόκειται ποτέ να υιοθετήσουμε.
Αν όμως σταματήσεις μια μέρα την θεραπεία, μπορεί να επιστρέψουν δριμύτεροι. Τρεις φορές την εβδομάδα, αντί για μία. Με ταυτόχρονο κλείδωμα του αυχένα. Κόβεις το αλεύρι και τα γαλακτοκομικά. Δοκιμάζεις να τρως σοκολάτα. Και να μην τρως σοκολάτα. Επαναλαμβάνεις το ίδιο με καφέ και ζάχαρη, γίνεσαι πειραματόζωο στην ίδια σου την ζωή. Οι υπερατλαντικές πτήσεις δεν βοηθούν. Αν σε «πιάσει», δεν σε αφήνει με τίποτα. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι κλινικές. Για τις δύσκολες περιπτώσεις. Η ολιστική μοιάζει και η πιο αποτελεσματική μέθοδος. Στρες, κούραση, κακή διατροφή, υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης, συναισθηματική κατάπτωση, ο κύκλος του ρολογιού που πρέπει να αλλάξει. Λένε πως αν αλλάξεις τα παλιά σφραγίσματα μπορεί να απαλλαγείς μια για πάντα από τους πονοκεφάλους. Λέτε να είναι τελικά τόσο απλό;