NO MORE BLUES. CHEGA DE SAUDADE. ΟΧΙ ΑΛΛO ΜΑΥΡΟ. Ή ΜΠΛΕ ΒΑΘΥ ΣΧΕΔΟΝ ΜΑΥΡΟ.

Δεν είναι τρομερό; Aκούς ξαφνικά ένα τραγούδι που γνωρίζεις χρόνια, μια μελωδία του Jobim και ξαφνικά ακούς, νιώθεις, διαβάζεις τους στίχους, εμμονικά. 

No more blues, I'm going back home

No, no more blues, I promise no more to roam

Home is where the heart is

The funny part is my heart' was right there all along

No more tears and no more sighs

And no more fears, I'll say no more goodbyes

If travel beckons me, I swear I'm gonna refuse

I'm gonna settle down and there'll be no more blues

Everyday while I am far away

My thoughts turn homeward, forever homeward

I've traveled 'round the world in search of happiness

But all the happiness I've found was in my hometown

No more blues, I'm going back home

No, no more dues, I'm through with all my wandering now

I'll settle down and never roam and find a man and build a home

When we settle down, there'll be no more blues

Nothing but happiness

Όχι άλλη κατήφεια. Στενοχώρια. Μαύρο χρώμα. Μαύρη διάθεση. Μηδέν αισιοδοξία, Πεσιμισμός για όλα. 

Πώς είσαι;

Xάλια.

Πώς είναι τα μαλλιά μου; Xάλια;

Xάλια είναι αυτό που φοράω;

Φτάνει. Aυτός είναι ο μήνας που θα τα αλλάξουμε όλα γιατί μπορούμε. Με χρώματα, χωρίς μαύρο. Και το βλέμμα στραμένο στο φως, στον ήλιο, στο γέλιο. Θέλουμε μόνο τρανταχτά γέλια, φωτεινά πρόσωπα, εκτυφλωτικά.

Ή τουλάχιστον αυτό θέλω εγώ. No more blues. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι βυθίστηκα ποτέ. Αλλά με το τριγύρω, η πτώση είναι η εύκολη λύση, μανιέρα πλέον της καθημερινότητας. 

Ευτυχία. Χαμόγελα. Παλιμπαιδισμός. Σκηνοθεσία. Το ευκολότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να κλαίμε χορωδιακά. Κι αν αντισταθούμε; Στο σκοτάδι; Στη μιζέρια; Στο μελαγχολικό σάουντρακ της εποχής; Αγάπη μόνο. Κλισέ. Η ασφάλεια των δοκιμασμένων φίλων. Μουσική στη διαπασών. Βόλτες με το αυτοκίνητο και όλα τα παράθυρα ανοιχτά. Χωρίς προορισμό. Αγαπημένες γεύσεις, χωρίς ενοχές. Καινούργια πρότζεκτ. Ιδέες. Ένα γιασεμί από το δρόμο, ένα κλωναράκι που μυρίζει άνοιξη μέσα στο φθινόπωρο που έρχεται κι εγώ το καθυστερώ για λίγο καλοκαίρι ακόμη. Το μήνυμα της φίλης που εμφανίστηκε από το πουθενά… «Σε ξέρω λίγο αλλά σε αγαπώ ήδη. Μου δίνεις φτερά. Ελπίζω και εγώ να κάνω το ίδιο για σένα κάποια στιγμή.» Σε αγαπώ ήδη. Σε αγαπώ πριν με αγαπήσεις. Νo more blues. 

ΤΙ ΕΜΑΘΑ (ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ) ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

• Tι κατάλαβα στις διακοπές…
• Η Αθήνα δεν αδειάζει τελικά. Τουλάχιστον όχι όπως άλλες χρονιές. 
• Ορισμένοι φεύγουν για 5 μέρες, άλλοι καθόλοι, κι άλλοι εξαφανίζονται για δύο μήνες και πάλι γκρινιάζουν. 
• Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.
• Η πραγματικότητα μπορεί να περιμένει. 
• Τα εστιατόρια με τίμιο μενού ανταμείβονται. Τα υπόλοιπα υπολειτουργούν.
• Τα μέρη με ωραία μουσική δεν μένουν εύκολα άδεια.
• Τα αστέρια στον ουρανό προσφέρουν κάθε βράδυ υπερθέαμα. 
• Κατάλαβα ότι δεν μπορούμε πλέον να ξεκολλήσουμε από το κινητό μας και ζούμε μόνο για τις selfies, τα boomerang, τις στιγμές σε αργή και γρήγορη κίνηση, τις ανταλλαγές μηνυμάτων, με hashtag egopernaokalyteraaposenakaithelonastodeixoamesostora. Ή κάτι τέτοιο. #greeksummerisnotoveryetbecauseitisendless. Και σε ελεύθερη μετάφραση; Το ελληνικό καλοκαίρι ποτέ δεν πεθαίνει. 

AYΓΟΥΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ...

• Αύγουστος είναι...
• Ο μήνας που μπαίνει, αναρωτιέσαι πότε πέρασε το καλοκαίρι, μετράς μέρες και ώρες και θέλεις να πατήσεις stop και να κατέβεις. Μπορώ;
• Ακόμη να φύγεις;
• Aκόμη να αγοράσεις αντιηλιακό;
• Δεν άδειασες πάλι το σακβουαγιάζ από εκείνο το weekend του Ιουλίου;
• Αύγουστος είναι ο μήνας που κάνεις διακοπές όπου κι αν είσαι. Στο σπίτι, στο σπίτι φίλων, στο ξενοδοχείο, στο αυτοκίνητο, στο πλοίο, στο αεροπλάνο, στο τρένο, στο ποδήλατο, χωρίς προορισμό. 
• Θέλεις να αποτοξινωθείς από όλα. Να κλείσεις το κινητό, να αγνοήσεις τα emails, να παρατήσεις το Facebook. Τι λες; Θα τα καταφέρεις;
• O Aύγουστος είναι ο μήνας που δικαιούμαστε να μην σηκώνουμε το τηλέφωνο. Να μην απαντάμε σε κανέναν. Να κολυμπάμε, να τρώμε, να χορεύουμε, να γελάμε, να κοιμόμαστε το απόγευμα, να κολυμπάμε, να τρώμε, να χορεύουμε, να γελάμε... 
• Να μην σκεφτόμαστε όλα όσα μας περιμένουν. Να τα στέλνουμε κι αυτά διακοπές.
• Ο Αύγουστος είναι ο καλύτερος μου φίλος.
• Ο μήνας των λιονταριών. Ο μήνας που γεννήθηκε το μεγάλο μου κορίτσι, λίγο μετά τις 9 το βράδυ, στις 12 του μηνός, με την μεγαλύτερη πανσέληνο της χρονιάς. Αν ισχύει ότι θα γιορτάζουμε τόσες μέρες, όσα και τα χρόνια στα κεράκια στην τούρτα, τότε πρέπει να αρχίσουμε από σήμερα τους χορούς και τις ευχές... 14 κύματα, 14 προορισμοί, 14 τραγούδια, 14 ζωγραφιές, 14 γεύσεις παγωτού, 14 αγκαλιές. Αλατισμένες, φουρτουνιασμένες, φωτεινές. Αυγούστιασε... 

ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ...

• Η Αθήνα έχει αδειάσει. Η Αθήνα δεν έχει αδειάσει. Όλα είναι θέμα οπτικής. Και τι ώρα κυκλοφοροείς...
• Το Wild Thoughts της Rihanna πέρασε το Θες Παστίτσιο-Despacito. 
• Οι καλές ταινίες κόβουν εισιτήρια στα θερινά. 
• Λεφτά υπάρχουν. 1500 ευρώ για να ακούσεις ελληνοιταλικές μπαλάντες;
• Στο αεροδρόμιο δεν λειτουργούν τα αυτόματα μηχανήματα για το μετρό. Τουρίστες υπάρχουν... Υπάλληλοι πάλι, όχι.
• Η Πάρος είναι η νέα Μύκονος.
• Η Σκύρος είναι η νέα Ικαρία.
• Ο Donald Trump παίζει μόνο με κόκκινη γραβάτα. 
• O Μick Jagger τραγουδά για την χαμένη Αγγλία. England Lost. 
• Η Scarlett πήγε στη Σίφνο, η Uma στις Σπέτσες.
• When I'm with you all I get is wild thoughts. Θες παστίτσιο;