Δεν θα ξεχάσω πως έμοιαζε η πρώτη συνάντηση μας με την ομορφότερη κοπέλα του κόσμου, το πιο περιζήτητο μοντέλο της στιγμής, το πρότυπο της Βραζιλιάνας θεάς, την Ζιζέλ Μπύντχεν, που ήρθε για ένα 24ωρο στην Αθήνα, στις χρυσές εποχές της ελληνικής μόδας, καλεσμένη της Σήλιας Κριθαριώτη.
Το ραντεβού μας ήταν στο ξενοδοχείο Intercontinental, σε μια σουίτα, την ώρα που το νεαρό τότε κορίτσι βαφόταν και ετοίμαζε τα μαλλιά της. Με το στενό τζιν και το τι-σερτ δεν θύμιζε σε τίποτα την εκθαμβωτική καλλονή, αγαπημένη του Μario Testino, στις πολυσέλιδες καμπάνιες των οίκων μόδας, στα εξώφυλλα, στα editorials που ανατυπώνονται ακόμη με πάθος. Ενα κορίτσι με φωτογένεια, χαμογελαστό, φιλικό, που μεταμορφώθηκε στη στιγμή σε επαγγελματία μοντέλο, που φλέρταρε με τον φακό, με ένα ασπρόμαυρο, ασφυκτικά στενό μάξι φόρεμα, για να γίνει μια απρόσιτη ντίβα.
Αν και δεν το συνηθίζω, της ζήτησα να φωτογραφηθούμε μαζί, και για κάποιο λόγο, αισθάνθηκα ότι μιλούσα σε μια φίλη από το παρελθόν. Περάσαμε αρκετή ώρα μαζί, δεν είχε ακόμη τις ανησυχίες που εξέφραζε αργότερα, γνώρισα τη Ζιζέλ, πριν από τις εγκυμοσύνες, την Ζιζέλ που ήταν τότε σύντροφος του Λεονάρντο ντι Κάπριο, σίγουρα όχι την Ζιζέλ σούπερσταρ, την Ζιζέλ μαμά, επιχειρηματία, σταρ της πασαρέλας και των φωτογραφήσεων αλλά και φιλάνθρωπο. Ενα κλικ αρκεί για να αιχμαλωτίσει τη στιγμή. Δεν θυμάμαι γιατί γελούσαμε. Θυμάμαι όμως πόσο εντυπωσιάστηκα με τη μεταμόρφωση της και τον επαγγελματισμό της. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. «See you in Rio de Janeiro», μου είχε πει τότε. Δεν είναι κακή ιδέα…
