Η Νταϊάν Κρούγκερ ανήκει στην κατηγορία των ηθοποιών που σε καθηλώνουν ό,τι και να παίζουν. Είναι απίστευτα όμορφη, εκθαμβωτική, είτε ως Ωραία Ελένη, είτε ως Μαρία Αντουανέτα. Στη συνέντευξη μας αποκαλύπτει ότι ο Ντένις Χόπερ υπήρξε μέντορας της. Ο Τζόσουα Τζάκσον είναι ο σύντροφος της ζωής της, ηθοποιός που έγινε αναγνωρίσιμος από την τηλεοπτική σειρά «Dawson Creek». Στη διάρκεια της κουβέντας μας μάλιστα αναφέρεται στον «Τζος» σα να θεωρεί δεδομένο ότι το γνωρίζω…
Τι άλλα ξέρουμε ή θα έπρεπε να γνωρίζουμε για την Nταϊάν Κρούγκερ; Το αληθινό της όνομα είναι Diane Heidkruger. Έχει παίξει με τον Κριστόφ Λαμπέρ, τον Ντένις Χόπερ, τον Τζος Χάρτνετ, τον Μπραντ Πιτ, τον Νίκολας Κέιτζ… Έχει πει ότι δεν σκοπεύει να παντρευτεί. «Όχι, νομίζω ότι έχω τελειώσει με το θέμα του γάμου. Δεν έχω ρομαντικές ιδέες για τον γάμο. Λευκό φόρεμα; Δεν σημαίνει τίποτα για μένα. Όσο για παιδιά; Ναι. Όχι ακόμη». Για την ιστορία η Κρούγκερ είχε παντρευτεί στα 23 της με τον Γάλλο ηθοποιό Γκιγιόμ Κανέ, γάμος που κατέληξε σε διαζύγιο το 2006.
Είναι σταθερή στις επιλογές της, δεν τρελαίνεται για αλλαγές. Μοιάζει ευαίσθητη αλλά όσοι την γνωρίζουν μιλούν για δυναμική γυναίκα. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι την ανάγκασε να εγκαταλείψει το όνειρο της να γίνει επαγγελματίας χορεύτρια. Σαν τινέιτζερ αναγκάστηκε να αναλάβει τον μικρότερο αδερφό της όταν ο αλκοολικός πατέρας της (για τον οποίο αρνείται να μιλήσει) εγκατέλειψε τη μητέρα της και τα δύο του παιδιά. «Όταν κοιτάζω πίσω εύχομαι μόνο να είχα περισσότερο ξένοιαστο χρόνο τότε», λέει σήμερα.
Η μητέρα της έμαθε να είναι ανεξάρτητη, δούλευε πάντα τα καλοκαίρια, έχει κάνει ακόμη και διανομή εφημερίδων. Ήταν εκείνη που την παρότρυνε να πάει μόνη της στα 15 της στο Παρίσι προκειμένου να γίνει μοντέλο. Και μάλιστα χωρίς να γνωρίζει ούτε μια λέξη στα γαλλικά. Δεν ντρέπεται να πει ότι ήπιε το πρώτο της ποτό στα 20. «Απλώς δεν πίστευα ότι το χρειαζόμουνα…» Και επιπλέον δεν ήθελε να μοιάσει στον πατέρα της, όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν…
Μετά από πέντε χρόνια μόντελινγκ, βαρέθηκε. Έφυγε από τη Νέα Υόρκη για να ξαναβρεθεί στο Παρίσι. Σπούδασε σε δραματική σχολή για δύο χρόνια, έμαθε γαλλικά, γύρισε ταινίες που δεν έχει δει ακόμη και σήμερα ποτέ, τη διάλεξαν για την ταινία «Troy» ανάμεσα σε 3000 ακόμη γυναίκες υποψήφιες.
Έχει 1.73 ύψος, είναι Καρκίνος στο ζώδιο, δεν έχει προσωπικό στυλίστα, εκτός κι αν πρόκειται για τα Όσκαρ, όπως λέει, ή μια περιοδεία προώθησης για μια ταινία «όπου χρειάζομαι 25 σύνολα για συνεντεύξεις και 10 πρεμιέρες. Αλλά και πάλι θα τους πω τι χρειάζομαι». Αγαπά τη μόδα και δεν το κρύβει. Κυρίως γιατί νιώθει ότι μπορεί να εκφραστεί μέσω των ρούχων που επιλέγει να φορέσει αλλά και για να θυμάται συγκεκριμένες περιόδους της ζωής της. Chanel, Κάλβιν Κλάιν και Τζέισον Γου, οι αγαπημένοι της.
Δεν είναι σπάταλη. Έχει πει σε συνέντευξη της ότι περίμενε έξι χρόνια για να αποκτήσει την τσάντα που ονειρευόταν. Μόλις υπέγραψε συμβόλαιο με τον Κάλβιν Κλάιν αποφάσισε ότι θα μπορούσε να αγοράσει επιτέλους μια Chanel Constance. «Είχα ιδρώσει στα αλήθεια όταν την πλήρωνα.»
Ιδρώνει λοιπόν η Νταϊάν Κρούγκερ. Και κοκκινίζει. Δεν τρελαίνεται να φιλάει τους συμπρωταγωνιστές της. Λένε ότι πατάει γερά στα πόδια της. Και φαίνεται. Είναι εξαιρετικά συνεπής, πράγμα σπάνιο για σταρ του Χόλιγουντ. Γεννημένη στη Γερμανία το 1976, το πρώην μοντέλο και νυν ηθοποιός, έγινε γνωστή το 2004 σαν Ωραία Ελένη, δίπλα στον Μπραντ Πιτ και τον Πίτερ Ο’ Τουλ. Μέχρι τότε ήταν σχεδόν άγνωστη για τους ανθρώπους του κινηματογράφου.
Η Νταϊάν Κρούγκερ δεν είναι όμως ένα ακόμη γλυκανάλατο κορίτσι. Θα πρέπει να τη δείτε στο φιλμ του Κουέντιν Ταραντίνο, «Inglorious Basterds» για να πειστείτε. Όταν παρουσίασε την τελετή απονομής του Φεστιβάλ των Καννών το 2007, αντί να μιλήσει στα αγγλικά, όπως όλοι οι προηγούμενοι παρουσιαστές, επέλεξε η ίδια να μιλήσει στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά, χωρίς βοήθεια.
Ήρθε στην Αθήνα με αφορμή το 12ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Λίγο πριν είχε εμφανιστεί στην «πράσινη» δημοπρασία του οίκου Christie’s στη Νέα Υόρκη με θέμα «A bid to save the earth». Μιλήσαμε λίγες ημέρες προτού έρθει και κανονίσαμε να φάμε μαζί στην Αθήνα, με άλλους ηθοποιούς που έχουν έρθει ειδικά για το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, μία μέρα μετά την άφιξη της. Χωρίς μικρόφωνο.
- Πρώτα μοντέλο, μετά ηθοποιός. Και τώρα πρότυπο. Ποια είναι αυτά που αγαπάτε και απεχθάνεστε στη βιομηχανία μόδας και σινεμά;
- Δεν ξέρω τι να πω για το πρότυπο, πάρα πολύ πίεση! Αλλά νομίζω ότι αυτό που κράτησα και πήρα μαζί μου από το μόντελινγκ ήταν σπουδαίες φιλίες, όπως με τον Καρλ Λάγκερφελντ ή τον Κάλβιν Κλάιν και την ικανότητα να μιλάω τρεις γλώσσες και να έχω ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Το να ποζάρω για φωτογραφίες είχε αρχίσει να καταντάει βαρετό για μένα ύστερα από λίγο αλλά με τη μόδα δε συνέβη σίγουρα το ίδιο. Θαυμάζω στα αλήθεια τη δημιουργικότητα και το ταλέντο ορισμένων σχεδιαστών και στυλιστών…Το γεγονός ότι είμαι ηθοποιός είναι αυτό που πραγματικά με ολοκληρώνει και με γεμίζει. Λατρεύω να δημιουργώ έναν χαρακτήρα, να δίνω πνοή στο όραμα ενός σκηνοθέτη. Και να είμαι ανοιχτή σε όλων των ειδών τα συναισθήματα.
- Είστε περισσότερο γνωστή σαν Ωραία Ελένη στην ταινία «Troy», ανάμεσα σε άλλους ρόλους. Ποιός ρόλος ήταν αυτός που απολαύσατε περισσότερο και πως νιώσατε σαν Ελληνίδα ηρωίδα;
- Έχω απολαύσει όλους τους χαρακτήρες που έχω παίξει, είτε πρόκειται για βασίλισσα που έχει γράψει ιστορία, είτε για νοικοκυρά. Έχω υπάρξει πολλές διαφορετικές εθνικότητες μέσα στα χρόνια που έχουν περάσει αλλά η Ελένη θα είναι πάντα ιδιαίτερη για μένα καθώς έγινε αφορμή να γίνω γνωστή.
- Πώς συγκρίνετε τον Γερμανικό κινηματογράφο με τον Γαλλικό και τον Αμερικάνικο;
- Δεν έχω δουλέψει ποτέ σε γερμανικό φιλμ αλλά θα έλεγα ότι η βασική διαφορά ανάμεσα σε μια γαλλική και μια αμερικανική ταινία είναι σίγουρα η κλίμακα. Νιώθω επίσης ότι οι σκηνοθέτες στη Γαλλία δικαιούνται να έχουν μεγαλύτερη άποψη για το ποιος θέλουν να είναι στο καστ τους ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό είναι θέμα των στούντιο και των παραγωγών. Το box office είναι η μόνη τους αγωνία.
- Εχετε επίσης εκπαιδευτεί σαν μπαλαρίνα. Αλλά αναγκαστήκατε να αλλάξετε σταδιοδρομία. Με ποιον τρόπο πιστεύετε στη μοίρα, στο πεπρωμένο; Στα σενάρια της ζωής με τα αν/όταν/τι κι αν;
- Δεν ξέρω… Σίγουρα νιώθω ότι ορισμένες φορές ένας ρόλος μοιάζει να έρχεται σε σένα και να μην το ήξερες καν ότι έψαχνες να τον βρεις. Για παράδειγμα, η Μαρία Αντουανέτα μοιάζει λίγο σα να ήταν μοιραίο να την παίξω… Και οι δύο έχουμε γερμανικές καταβολές (εκείνη ήταν Αυστριακή) που ήρθαμε στη Γαλλία σε πολύ νεαρή ηλικία, το όνομα της μητέρας μου είναι Marie-Therese και είμαι ακριβώς στην ίδια ηλικία που ήταν η Μαρία Αντουανέτα όταν πέθανε…
- Ανάμεσα στους συμπρωταγωνιστές σας, όπως ο Νίκολας Κέιτζ ή σκηνοθέτες όπως ο Κουέντιν Ταραντίνο, με ποιον θα θέλατε να ξανασυνεργαστείτε και γιατί;
- Θα ήθελα πολύ να ξανασυνεργαστώ με όλους όσους έχω δουλέψει στο παρελθόν. Δεν είχα ποτέ μου συμπαρουσιαστή που να μην συμπαθούσα. Ε, ίσως μία φορά, στις πολύ αρχές…
- Εκδηλώσεις στο κόκκινο χαλί. Εχετε υπάρξει ακόμη και οικοδέσποινα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Kαννών. Ποιά είναι η μεγαλύτερη σας αγωνία ή φόβος;
- Οτιδήποτε συμβαίνει στο κόκκινο χαλί είναι πάντα συναρπαστικό. Έχει πλάκα να ντύνεσαι, να βάζεις τα καλά σου για να γιορτάσεις το φιλμ σου ή να πας σε μία κινηματογραφική προβολή. Δεν αγχώνομαι πλέον για καμία τέτοια εμφάνιση… Προσπαθώ να διασκεδάζω όταν πηγαίνω, παίρνοντας μαζί μου μία καλή φίλη ή έναν καλό φίλο. Για να ετοιμαστούμε μαζί. Επίσης είναι το πιο cool πράγμα να συναντήσεις τους φαν και τους γνώστες του σινεμά. Είμαι πολύ ευγνώμων για την υποστήριξη τους.
- Εχετε συνδέσει το πρόσωπο σας με ρολόγια, καλλυντικά, αρώματα. Ποιά είναι τα πράγματα που δεν θα διαφημίζατε ποτέ και γιατί;
- Δεν ενδιαφέρομαι πια να διαφημίσω κάτι το οποίο δεν πιστεύω. Δεν είμαι μοντέλο πλέον και θέλω να συνεργάζομαι με επωνυμίες και ανθρώπους στους οποίους πιστεύω και αντίστροφα.
- Γιατί επιλέξατε το Παρίσι και το Βανκούβερ ως τις πόλεις που θέλετε να ζείτε σήμερα;
- Ζούσα στο Παρίσι από τότε που ήμουνα 16 χρονών και στη Νέα Υόρκη τα τελευταία 10 χρόνια, με αρκετά διαλείμματα. Το Βανκούβερ είναι μάλλον προσωρινό καθώς το σόου του Josh «Fringe» φιλοξενεί τα γυρίσματα εκεί. Αλλά το σπίτι μου θα είναι πάντα στο Παρίσι. Για μένα είναι η ομορφότερη πόλη στον κόσμο.