Λένε πως αν δεν έχεις μετακομίσει, και αν δεν έχεις παντρευτεί ή παντρέψει, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου, τότε δεν έχεις δει τίποτα από έξοδα και ταλαιπωρία. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν οι επαγγελματίες του είδους και οι ερασιτέχνες. Κι εγώ, ανήκω μάλλον στη δεύτερη κατηγορία. Γιατί όσοι αλλάζουν σπίτια και γειτονιές κάθε δύο χρόνια, ξέρουν τα μυστικά, γνωρίζουν τις κακοτοπιές, σίγουρα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για καθετί που μπορεί να πάει στραβά.
Εγώ λοιπόν, σαν πρωτάρα, και ύστερα από μια δεκαετία περίπου παραμονής στο ίδιο σπίτι, όταν ήρθε η στιγμή να πακετάρω, να ξεσκαρτάρω, να βάψω, να πετάξω, να χαρίσω, να ανακυκλώσω, να αποχωριστώ, να επιδιορθώσω, να αναθεωρήσω, να πληρώσω εγγύηση, μεσιτεία, ενοίκια, μπογιατζή, μεταφορική, υδραυλικό, ηλεκτρολόγο, παλιατζή, είπα πάλι καλά που δεν πιστεύω στο φενγκ σούι για να ζητήσω κι εκεί τη βοήθεια ενός ειδικού.
Και προτού καν ξεκινήσω τις απαραίτητες διαδικασίες, με τα κλειδιά ήδη στο χέρι, το ενοίκιο του μήνα να τρέχει, ανάμεσα σε δύο σπίτια, ο μπογιατζής με έστησε 10 μέρες για να μην εμφανιστεί τελικά ποτέ, για να ακολουθήσει κάστινγκ συναδέλφων του, αντίστοιχη «πασαρέλα» με μεταφορείς, γιατί ο καθένας, άλλη προσφορά κάνει, όλοι, λίγο πολύ το ίδιο προσφέρουν, οι τιμές όμως διαφέρουν απίστευτα πολύ.
Το ρίσκο τεράστιο. Ποιον να εμπιστευτείς και πού να βασιστείς; Αν θέλεις να μη χάσεις τον μήνα, και να μπεις μέσα σε 2 εβδομάδες, ο χρόνος μετράει ήδη σε βάρος σου. Ειδικά αν οι προηγούμενοι ενοικιαστές είχαν φροντίσει να αφήσουν τα ίχνη τους στο σπίτι, πρέπει πρώτα απ' όλα να καλύψεις τις δικές τους εκδικητικές διαθέσεις. Και μετά, είπαμε, το χάος.
Αλλά κάθε μετακόμιση παραμένει ευκαιρία για μια καινούργια αρχή. Μόνο με αισιοδοξία μπορεί να την αντιμετωπίσει κανείς, ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να μπούμε στον κόπο. Μια τεράστια ευκαιρία για όλους να αφήσουμε πίσω όσα μας πλήγωσαν, όσα δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ, όσα δεν θέλουμε να βλέπουμε πλέον για να μη θυμόμαστε, περιττά έξοδα και περιττές αναμνήσεις.
Οι οδηγίες επιβίωσης είναι μάλλον διαφορετικές για τον καθέναν, ανάλογα πάντα και με τις συνθήκες ζωής. Η κούραση είναι στο πρόγραμμα. Αν έχεις παραπάνω από μία δουλειά και την ευθύνη των παιδιών, οι υπερωρίες είναι μάλλον απαραίτητες, δηλαδή, τρελά ξενύχτια. Οι λίστες με όλα όσα πρέπει να γίνουν, διορθώνονται και εμπλουτίζονται διαρκώς. Η βοήθεια των φίλων είναι πάντα ευπρόσδεκτη, αν και δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει σε garage sales ή σε warming-up parties.
Τα πράγματα που δεν έχουν καμία χρησιμότητα θα πρέπει να μείνουν πίσω. Να αξιοποιηθούν ίσως από ανθρώπους που θα τα χαρούν περισσότερο. Είναι προτιμότερο μάλλον να γίνεται το ξεσκαρτάρισμα πρώτα και μετά το πακετάρισμα, για να γλιτώσει κανείς και τα επιπλέον έξοδα μεταφοράς. Οι κούτες σε διαφορετικά μεγέθη, και αυτοκόλλητες ταινίες συσκευασίας σε διαφορετικά χρώματα ανάλογα με το δωμάτιο για το οποίο προορίζονται, μπορούν να σας γλιτώσουν και χρόνο. Εκτός κι αν το συνεργείο μεταφοράς έχει αναλάβει και το πακετάρισμα και την τακτοποίηση των πραγμάτων... Με έξτρα budget φυσικά.
Όσοι έχουν γίνει εξπέρ στις μετακομίσεις, ξέρουν τις κακοτοπιές. Και κυρίως τα «μην». Μην ανοίξετε όλες τις κούτες μαζί. Βάλτε προτεραιότητες. Μη χρησιμοποιείτε εφημερίδες για να τυλίγετε πιάτα και ποτήρια γιατί θα λερωθούν. Μην παραγεμίζετε τις κούτες. Μην περιμένετε την τελευταία βδομάδα για να πακετάρετε. Κι αν δεν γίνεται αλλιώς;
Η λίστα δεν τελειώνει... Μοιράστε αρμοδιότητες, φροντίστε να έχετε πρόχειρα εργαλεία, δώστε προτεραιότητα στα χρηστικά αντικείμενα, ενημερώστε φίλους και γνωστούς (και εδώ ακόμη μπορεί να γίνει σχετική... εκκαθάριση) για την καινούργια σας διεύθυνση, ανοίξτε την αποθήκη και απελευθερωθείτε. Υπομονή, σωστός προγραμματισμός και ξεκάθαρες διαπραγματεύσεις είναι η λύση στον λαβύρινθο.
Τι έχω σκεφτεί σαν Plan B; Ότι θα πρέπει να έχουμε φροντίσει να φτιάξουμε ένα βαλιτσάκι επιβίωσης για την πρώτη νύχτα, με όλα όσα είναι απαραίτητα για μια οικογένεια με παιδιά. Είναι το βράδυ που έχω υποσχεθεί στα παιδιά ότι θα πάμε σινεμά, με ποπκόρν και παγωτό, για να το γιορτάσουμε. Και το ωραιότερο θα είναι να αποκοιμηθούν εκεί, στην αγκαλιά, για να βρεθούν ξαφνικά στα καινούργια τους κρεβάτια, και να ξυπνήσουν το επόμενο πρωί στο φρεσκοβαμμένο, υπέροχο, καινούργιο τους δωμάτιο.