Μπορεί να είναι και το ωραιότερο μέρος στην Αθήνα. Τουλάχιστον για μια σύντομη απόδραση. Σε μισή ώρα από το σπίτι μου βρέθηκα στον παράδεισο. Λατρεύω την γιαπωνέζικη κουζίνα, το ψάρι, τη θάλασσα, τις αποχρώσεις του μπλε, όλες τις ώρες της ημέρας. Η πρόσκληση ήταν συγκεκριμένη. Ένα βράδυ του Μαρτίου και συγκεκριμένα στις 27 Μαρτίου, βρέθηκα στον Aστέρα της Βουλιαγμένης, όχι με μαγιό και αντιηλιακό, αλλά ντυμένη μάλλον χειμωνιάτικα, μετά την μεγάλη, απογευματινή μπόρα. Στη Βουλιαγμένη υπάρχει άλλος Θεός. Με DJ την ραδιοφωνική παραγωγό Χριστίνα Γιαννοπούλου στο Matsuhisha Athens και ατμοσφαιρικές εναλλαγές, η διάθεση άλλαξε στο λεπτό καθώς βρεθήκαμε να εγκαινιάζουμε το Martini Bar. Με μουσική, χρώμα, χαμόγελα, συζητήσεις, υποσχέσεις, σκέψεις, σαν ένα ταξίδι εντός. Και εκτός.
Δοκίμασα ένα δροσιστικό martini με φυσικό χυμό πεπόνι. Και συνοδευτικά tapas, τόσο, όσο. Δηλαδή matsuhisha bites. Fusion cocktails, fusion περιτύλιγμα, fusion μπαρ. Μαθαίνω ότι κάθε Παρασκευή βράδυ μπορεί κανείς να ακούσει ψαγμένη μουσική, απολαμβάνοντας θέα και κοκτέιλ, και finger food, με 15 ευρώ. Αν δεν μπορείς να φεύγεις κάθε σαββατοκύριακο, τότε μάλλον το σενάριο είναι ιδανικό. Εγώ έκανα shazam αρκετά τραγούδια που επέλεξε και έπαιξε η Χριστίνα Γιαννοπούλου, όπως το Gramofon, το Walking with a ghost σε τρομερό remix και το Castle in the snow, ήπια μόνο ένα κοκτέιλ γιατί είχα να οδηγήσω και δεν άφησα ούτε ginger στα μινιμαλιστικά, μαύρα σερβίτσια. Αν θα ξαναπάω; Μετράω αντίστροφα για την ερχόμενη Παρασκευή. Και ειδικά εκείνες που θα μπορούμε να πηγαίνουμε με καφτάνια ή καλοκαιρινά φορέματα και αλατισμένα μαλλιά, με μυρωδιά αντιηλιακού ακόμη και στα χέρια.
