Θυμάστε τον Μαγεμένο Απρίλη;

Καμία σχέση. Απρίλιος είναι...

Ποιος Απρίλιος;

Ένας μήνας, ολόκληρος ένα ψέμα.

Ειδικά αυτός ο Απρίλιος.

Ξυπνάς και θέλεις κάποιος να σε τσιμπήσει, να σου πει πως ό,τι ακούς και βλέπεις, είναι ένα κακόγουστο αστείο. Μια φάρσα.

Θυμάμαι άλλες χρονιές.

Τον Απρίλιο ετοιμαζόμασταν για διακοπές. Το Πάσχα. Τα πρώτα μπάνια. Είχαμε ήδη κανονίσει άδειες και καλοκαιρινές διακοπές.

Ονειρευόμασταν. Φεύγαμε. Μέναμε. Διασκεδάζαμε.

Και τώρα; Ό,τι κι αν κάνεις, βουτιά, στο κενό ή στη θάλασσα, μια βόλτα, έναν περίπατο, όλα, γίνονται με ενοχές. Κρυφά σχεδόν. Αναπνέεις, ακούς μουσική, δουλεύεις, χαζεύεις, ακολουθείς τη ρουτίνα σου, χτίζεις πανοπλία, προσφέρεις, χαμογελάς, κλαις, σπαράζεις, κοιμάσαι, ιδρώνεις μέσα στη νύχτα, φτιάχνεις εικόνες, επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά: «Όλα καλά». 30 μέρες ψέματα. Ευτυχώς (ή δυστυχώς) η πρώτη δεν μετράει.