ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ...

Ιανουάριος είναι…

• Να (επιμένεις να) φοράς κοντομάνικο μέσα στον χειμώνα. Με κασκόλ και γάντια.

• Να ανεβάζεις την κουκούλα για να ακούσεις μουσική ακόμη πιο δυνατά. Και να κρυφτείς. Πρώτα από τον εαυτό σου.

• Να θυμίζεις στον εαυτό σου εμμονικά όλα όσα θα ήθελες να αλλάξεις. Όχι σαν resolutions πλέον. Αλλά σαν καθημερινές υπενθυμίσεις.

• Να περπατάς κάθε μέρα και περισσότερο. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Στην Ελλάδα ζούμε. Σπανίως βρέχει, δεν κάνει κρύο, η πρωινή βόλτα στη γειτονιά κάνει θαύματα.

• Να πηγαίνεις στο κέντρο για να ανακαλύψεις κάθε φορά και κάτι καινούργιο. Μια διαδρομή, ένα μονοπάτι, μια βιτρίνα, μια κούπα ζεστή σοκολάτα bitter, ένα πατάρι, έναν θησαυρό, έναν φίλο που είχες να δεις χρόνια στο δρόμο για μια σφιχτή αγκαλιά.

• Να ψάχνεις το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή.

• Να βγάζεις αστείες selfies μπροστά σε γκράφιτι για χρώμα στην καρδιά.

• Ιανουάριος είναι ο μήνας που όλα μπορούν να συμβούν. Από την αρχή. Αρκεί να υπάρχουν χρώματα. 10.000 βήματα. Χορός, πιλάτες, τζίντζερ, φιλιά, αγκαλιές, φίλοι, μουσική, καινούργια και παλιά, ξεχασμένα τραγούδια, αβοκάντο, ευχές στο φακελάκι του τσαγιού. «Τalk to your soul in your imagination.» Ιανουάριος είναι. Μια ευχή σε καυτό νερό.

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΕΙΝΑΙ…

• Γενέθλια είναι…

• Nα ακούς ξανά και ξανά την ίδια ιστορία από την μαμά σου, με κάθε λεπτομέρεια, για τη στιγμή που γεννήθηκες. «Ήταν δίσεκτο έτος, μεσάνυχτα, αν δεν γεννιόσουνα λίγο μετά τις 12, θα είχες γενέθλια κάθε …τέσσερα χρόνια.»

• Nα μελαγχολείς, να χαμογελάς, να κλαις και να γελάς. Να νιώθεις ευγνωμοσύνη. Να ζεις με ευγνωμοσύνη.

• Να σε θυμούνται όλοι όσοι αγαπάς. Κι ας έχετε χαθεί, κι ας έχετε καιρό να μιλήσετε.

• Να δέχεσαι ευχές, αληθινές ευχές, από καρδιάς. Περισσότερα τηλεφωνήματα, περισσότερες λέξεις με ουσία, λιγότερα emoticons, emojis, emotionless copy-paste.

• Να κάνεις απολογισμό ζωής σε rewind και fast forward. Τα καλύτερα μου γενέθλια μέχρι σήμερα ήταν… Fill in the blank.

• Να θέλεις να χορέψεις σα να μην υπάρχει αύριο (στο σαλόνι), να τραγουδήσεις δυνατά karaoke (μέχρι να κλείσει η φωνή σου), να φας σουφλέ (σοκολάτα) στον Σπύρο & Βασίλη με ζεστή σοκολάτα σος, κορμό (σοκολάτα) (της μαμάς), τούρτα Vegan σοκολάτα από το ζαχαροπλαστείο Φύσις, τούρτα Oreο από την Κυβέλη, πάστα φλόρα, τρουφάκια, πουράκια σοκολάτα από την Καμέλια, με κεράκια σε όλα, χρωματιστά, λευκά, ροζ, γαλάζια, εμμονικά, από εκείνα που σβήνουν και σε δευτερόλεπτα ανάβουν ξανά. Να ζήσεις Σαντούλα, Σαντάκι, Μπουμπούκι, και χρόνια πολλά…

• Να γράφεις σε μια λίστα τους πιο αγαπημένους σου ανθρώπους, από το σχολείο, και ίσως πιο παλιά, τα σχολεία που άλλαξες, από το δημοτικό, το γυμνάσιο, το λύκειο, και αργότερα το πανεπιστήμιο, την πρώτη σου δουλειά,  τότε που συνάντησες ανθρώπους που έγιναν οικογένεια, και μετά χάθηκαν. Μπορεί και όχι. Και τις επόμενες συνεργασίες, σε καινούργια γραφεία, με ανθρώπους που έγιναν νέα μέλη της παρέας, τους νέους φίλους, τους γονείς των φίλων των παιδιών σου, και φυσικά, τα παιδιά σου, τους φίλους τους, την αδερφή σου, τους δικούς της φίλους, και τους γονείς σου, με τους δικούς τους φίλους, και να ονειρεύεσαι ένα μεγάλο πάρτι, στον κήπο, με χάρτινα καπέλα, μπαλόνια στα δέντρα, μουσική, ένα ατέλειωτο πικνίκ, με ένα μουσικό πακέτο για όλους, τυλιγμένο με χαρτί εφημερίδας και σελίδες περιοδικών, με τη μουσική να σταματά και να ξαναρχίζει και να είμαστε όλοι καθισμένοι στο γρασίδι, σε έναν κύκλο. Από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου.

• Γενέθλια στο σήμερα που όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Να νιώθεις ευγνώμων για κάθε λεπτό. Πέρασε; Θα περάσει; Θα περάσει κι αυτό. Και θα έρθει ξανά η Παγκόσμια Ημέρα Ζουλήγματος. Και Αγκαλιάς. Μέχρι τα επόμενα γενέθλια. Γενέθλια είναι… Nα μην ξεχνάς ότι έχεις φτερά.

EIMAI H ΣΑΝΤΥ, ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ;

Bλέπεις τις φωτογραφίες του παρελθόντος. Γελούσες, ανησυχούσες, προβληματιζόσουνα, επέμενες, έπεφτες, ξανασηκωνόσουνα, χόρευες, έκλεινες τα μάτια με αισιοδοξία, έκλαιγες, αγκάλιαζες, αγκαλιαζόσουνα, υπνωτιζόσουνα, λιαζόσουνα, κρύωνες, ξαναζεσταινόσουνα, είχες ελπίδα, είχες ελπίδες, προσπαθούσες, κοιτούσες τον ουρανό, τη θάλασσα, ταξίδευες μέσα, έξω, αριστερά, δεξιά, μακριά, τόσο κοντά, κι όμως τόσο μακριά. Μπορούσες να αποδράσεις. Και τώρα; Ελπίζεις. Για το τώρα. Και το μετά. Με έναν φιόγκο και κάτι χρυσό, σαν περιτύλιγμα από κάποιο ξεχασμένο δώρο του παρελθόντος.

TI ΛΕΕΙ Ο VASSILIS ZOULIAS ΣΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ;