ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΕΥΚΕΣ; 5η ΕΚΠΟΜΠΗ

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/08dek2018-istories-modas/

Η ελληνική μόδα δεν είναι λευκή μόνο όταν σχεδιάζει νυφικά. Ευκαιρία να θυμηθούμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα ελληνικά νησιά, τον Αριστοτέλη Ωνάση και την Τζάκι στο γάμο τους στον Σκορπιό, την Σοράγια και τις βόλτες της στο αγαπημένο της νησί, τη Μύκονο. Μια Ελλάδα που δεν έχει ανάγκη από φλας για να λάμψει. 

Αν βέβαια παρατηρήσουμε τις επιδείξεις μόδας made in Greece, στα ξενοδοχεία, στα μουσεία, στις γκαλερί, στο Ζάππειο και παντού, θα διαπιστώσουμε πως το φινάλε των ντεφιλέ είθισται να είναι λευκό.

 Η Λουκία σχεδιάζει νυφικά-φορέματα-κοστούμια-ρόλους ζωής, εδώ και δεκαετίες, δημιουργώντας ρούχα με συναίσθημα και τζαζ σάουντρακ. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως το λευκό είναι εξαιρετικά δύσκολο χρώμα, εκτός κι αν μοιάζει με οριγκάμι, αν είναι φτιαγμένο σαν από χαρτί.

 O Xρήστος Κωσταρέλλος αφηγείται τη δική του, σύγχρονη λευκή ιστορία μόδας καθώς όπως λέει, το νυφικό τού δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα την πελάτισσά του, αφού συστήνεται σαν οπαδός της ανθρωποκεντρικής μόδας.

 H Kάτια Ζυγούλη, έχει περπατήσει χιλιόμετρα στην πασαρέλα, έχει φορέσει λευκή δαντέλα, λευκό μετάξι, λευκή μουσελίνα, κι ύστερα από τόσα νυφικά-ρόλους, χρειάστηκε να ανακαλύψει το ένα και μοναδικό ρούχο για να ζήσει το δικό της παραμύθι στην εκκλησία.

 Ο Λάσκαρης, σχεδιαστής που νοσταλγεί την ιεροτελεστία του λευκού όπως ζωντάνευε σε ξεχασμένες δεκαετίες στα ατελιέ, είναι ένας δημιουργός που ντύνει από Πρώτες Κυρίες, μέχρι πρωταγωνίστριες του θεάτρου και της όπερας. Τονίζει πως τα σημερινά κορίτσια μπορεί να είναι διαβασμένα, να βομβαρδίζονται από εικόνες στο Instagram, να βλέπουν χιλιάδες νυφικά, αλλά δύσκολα καταλαβαίνουν ποιό είναι το δικό τους …λευκό.

 Οι MI-RO παίζουν με χρώματα, έχουν κάνει συλλογή εμπνευσμένοι ακόμη και από την Ήπειρο μιας και η ελληνικότητα είναι μέσα τους. Φτιάχνουν λευκά φορέματα που μπορούν να φορεθούν ξανά και ξανά, σίγουρα όχι μόνο μία φορά. 

 Ο Γιώργος Ελευθεριάδης επενδύει στο άσπρο για το φως, τη διάθεση. Προσεγγίζει το λευκό σαν χρώμα ψυχολογίας. Το στοιχείο της αφαίρεσης. Αν σχεδιάζει νυφικά; Aν και δεν χαρακτηρίζει τη δουλειά του, φτιάχνει νυφικά για τις πελάτισσες του, με έναν πιο προσωπικό τρόπο, αγνοώντας τα κοινωνικά στερεότυπα και την προκατάληψη. 

 Ο Μάκης Τσέλιος γνωρίζει καλά πως η απόλυτη πελάτισσα όλων των σχεδιαστών είναι η νύφη και η μητέρα της. Ξέρει το περιβάλλον της νύφης, τους κανόνες του παιχνιδιού, τι σημαίνει «θέλω ένα απλό νυφικό» με το σύνδρομο της Σταχτοπούτας και του χάπι-έντ.

 Όσο για την Ορσαλία Παρθένη προτιμά να αφηγείται ασπρόμαυρες ιστορίες, αν και θεωρεί ότι το απόλυτο χρώμα είναι το εκρού, το πιο φυσικό από όλη τη χρωματική παλέτα, ο απόλυτος καμβάς. Ίσως γιατί κρύβει αγνότητα, όπως το νυφικό, θα πει, και ταιριάζει σε όλες τις επιδερμίδες… 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ À LA GARÇONNE. ΜΕΡΟΣ TETAΡΤΟ.

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/01dek2018-istories-modas/

Αν το 2018 είναι η χρονιά που κυκλοφόρησαν στους δρόμους των μητροπόλεων της μόδας, λευκές μπλούζες με μαύρα γράμματα και τη φράση «We are all feminists» ή «Είμαστε όλοι φεμινιστές», θα πρέπει να γυρίσουμε αρκετές δεκαετίες πίσω για να δούμε πόση δύναμη κρύβει μέσα της η δημιουργική και μάχιμη πλευρά της παγκόσμιας μόδας. Από την Κatharine Hamnett και την Vivienne Westwood στην Stella McCartney, τα μηνύματα της μόδας πλέον φοριούνται, αναπαράγονται και ακούγονται δυνατά.

Κι εμείς εδώ μπορούμε να περηφανευόμαστε για τους καλύτερους πουκαμισάδες με πουκάμισα που ράβονται πάνω μας, sur mesure… Το ανδρόγυνο στιλ αποτέλεσε επανάσταση για την εποχή του, κι ας ήρθε πάλι με σχετική χρονοκαθυστέρηση στην Ελλάδα, μέχρι να δοκιμαστεί εκτός συνόρων, να προκαλέσει και να εξελιχτεί σε «στολή». Σχεδιαστές και φωτογράφοι, μοντέλα και κομμωτές, μακιγιέρ και σχεδιαστές κοσμημάτων, ανακάλυψαν τη γοητεία της μόδας «a la garconne».

Η Τζίνα Αλιμόνου, μοντέλο, ηθοποιός, γυναίκα-μούσα των Ελλήνων σχεδιαστών, προτιμά τη λιτή διάλεκτο της μόδας, επενδύοντας σε μια αυστηρή παλέτα, στο λευκό και το μαύρο, υφάσματα που είναι φιλικά προς το δέρμα και το περιβάλλον, απέριττα πατρόν που έχουν όμως τις δικές τους ιστορίες να αφηγηθούν.

Comme un garcon. Δηλαδή; Κορίτσια που ντύνονται σαν αγόρια, χωρίς να χάνουν τίποτα από την θηλυκότητα τους. Ο Μάκης Τσέλιος  έζησε με τον Billy Bo την εποχή της Ελλάδας που θα θέλαμε ξαναγυρίσει πίσω. Δεκαετία του 70, Σόλωνος 1, εμπόριο αρωμάτων, το τραγούδι Billy Boy στο σάουντρακ, ρούχα κρεμασμένα σε αλυσίδες. Ατελιέ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με βιτρίνες με θέα τον ελληνικό ήλιο και ρούχα και αξεσουάρ made in Greece με πιέτες, γήινες αποχρώσεις, mix&match αισθητική, για τον άνδρα και την γυναίκα, χωρίς φύλο, ηλικία, ή αγωνία για το τι θα φορεθεί τους επόμενους έξι μήνες.

Και στην Ελλάδα του σήμερα; Η Ορσαλία Παρθένη, έχει ζήσει την ελληνική μόδα, στην πιο ζωντανή εποχή της, τότε που ο πατέρας της, Δημήτρης Παρθένης, έχτιζε ήδη από τη δεκαετία του 70 ένα brand για αγόρια και κορίτσια, σε ασπρόμαυρη ανακωχή, με το λογότυπο να αποτελεί σήμα κατατεθέν και αναγνωρίσιμο σύμβολο στάτους στη Μύκονο, στην Αθήνα, στα νησιά, εντός, εκτός, παντού. Η Ορσαλία Παρθένη δημιουργεί πλέον βαμβακερά μίνι φορέματα, εσώρουχα-εξώρρουχα, μακό φανέλες, πολυχρηστικά ρούχα σε κίνηση για ένα κοινό που αναζητά τεχνολογικά καινοτόμες υφές και ανατροπές.

Ο Γιώργος Ελευθεριάδης έχει διαμορφώσει τη δική του αναγνωρίσιμη διάλεκτο με ρούχα και αξεσουάρ για άνδρες και γυναίκες, πουκάμισα και πουκαμίσες, παντελόνια, παλτό, ελληνική μόδα που ταξιδεύει στον κόσμο για να επιστρέψει στην γενέτειρα της, και να λουστεί με φως και πνεύμα. Πρετ-α-πορτέ για αληθινούς ανθρώπους που σκέφτονται, ταξιδεύουν, μπορούν να φορέσουν το ίδιο ρούχο με διαφορετικούς τρόπους για να αναδείξουν την προσωπικότητα τους. Ένας σχεδιαστής που δεν δεσμεύτηκε από τάσεις, ανέκαθεν υποστήριζε την προσωπική σχέση του αγοραστή με τη μόδα, πιστεύοντας στο δικαίωμα της επιλογής, όχι στις τάσεις με τον κλασικισμό πάντοτε σαν βάση.

Η Mάρα Δεσύπρη, μοντέλο, μούσα, φωτογράφος, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, έχει τις δικές της ιστορίες μόδας να αφηγηθεί, ή καλύτερα να τις δείξει μέσα από εικόνες, με δυναμικές γυναίκες, ευάλωτα αγόρια, σε ρόλους που εναλάσσονται και χαρακτηρίζουν εποχές, περιοδικά, αληθινές ζωές. Ιστορίες μόδας με …μαύρα γυαλιά.

Η Evi Grintela, δηλαδή η Εύη Καρατζά, που θέλησε έχοντας περάσει από όλα τα στάδια των γυναικείων περιοδικών μόδας, να δημιουργήσει ρούχα που ταξιδεύουν, σαν αυτά που φοράει και η ίδια, γενναιόδωρες πουκαμίσες, με ρίγες, καρό, κουμπιά, γιακάδες, αλλά και χωρίς όλα τα καθαρά συστατικά της ανδρικής γκαρνταρόμπας, βρέθηκε σήμερα να έχει το δικό της ατελιέ και να μην προλαβαίνει να στέλνει τα πουκάμισα-φορέματα με την υπογραφή της, Evi Grintela Shirtdress σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, βάζοντας ένα στοίχημα με τον εαυτό της πρώτα: κι αν η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει μόνο λευκές και μπλε ρίγες, αλλά χωράει και πιο χρωματιστά συναισθήματα;

Η Έστερ Μαστρογιάννη, αγαπημένο μοντέλο των σχεδιαστών, των μακιγιέρ, των κομμωτών, των φωτογράφων, τότε και τώρα, είναι ένα κορίτσι χωρίς ηλικία, ευάλωτο και δυναμικό, σαν ξωτικό της ελληνικής μόδας που αλλάζει ρόλους, πειραματίζεται χωρίς να προκαλεί, μπορεί να μεταμορφωθεί σε tomboy, αγοροκόριτσο και το απόλυτο θηλυκό. Σαν την ελληνική μόδα που θέλει να μιλάει σε όλες τις διαλέκτους πλέον, να μην έχει σεζόν, να ζει το αιώνιο καλοκαίρι, να μην έχει φύλο, μόνο likes, ακόλουθους και ουσία.

Ανδροπρεπής μόδα λοιπόν made in Ηellas.  Οι 50 αποχρώσεις του γκρι. Με λίγο λευκό για να σπάει η μονοτονία, και να ταιριάζει με το λευκό των Κυκλάδων, τότε και τώρα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ... ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/27okt2018-istories-modas/

Τι κάνει η ελληνική μόδα όταν δεν νοσταλγεί το παρελθόν της; Ονειρεύεται το μέλλον της. Μπορεί να μην είχαμε ποτέ στα αλήθεια Paco Rabanne ή Andre Courreges, ούτε Jane Fonda στον ρόλο της Barbarella αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εγχώριοι σχεδιαστές, τα μοντέλα, οι κομμωτές, οι δημιουργοί προτύπων για το τώρα και το μετά, έκρυβαν ή καταπίεζαν τις ανησυχίες τους.

Με την ελληνική μόδα να αφομοιώνει τάσεις συχνά με χρονοκαθυστέρηση, τουλάχιστον σε προηγούμενες δεκαετίες, οι σύγχρονοι πρωταγωνιστές της πλέον, ενημερώνονται και δημιουργούν τις δικές τους κολεξιόν σχεδόν ταυτόχρονα με τους συναδέλφους τους, για να σκηνοθετήσουν μικρές ιστορίες στα περιοδικά, σε επιδείξεις μόδας, στο Instagram, παίζοντας με λέξεις στα αγγλικά, προκειμένου να ακουστεί η φωνή τους ακόμη πιο δυνατά.

Ο Λάκης Γαβαλάς, σε μια εποχή που όλοι θέλουν να κάνουν κουτύρ, επιμένει πως έχει επενδύσει στο στιλ της καθημερινότητας αλλά και στην Ελλάδα. Αν και αντιπροσώπευε κάποια στιγμή περισσότερες από 90 εταιρίες, δεν μπήκε όπως λέει στον πειρασμό να αντιγράψει κανέναν. Σήμερα που έχουμε λιγότερα χρήματα, ο Λάκης Γαβαλάς πιστεύει πως έχουμε περισσότερο στιλ σαν λαός. Όσο για το Ίντερνετ σαν μέσο επικοινωνίας; Δεν ζει για τα likes, δεν ακολουθεί κανέναν στο Instagram, προτιμά να δηλώνει διασκεδαστής του εαυτού του.

H Δάφνη Βαλέντε, με σπουδές στο Central Saint Martins, σχεδιάζει ρούχα με κίνηση, για ένα ατέλειωτο καλοκαίρι, ελπίζει στην τεχνολογία των υλικών, ρούχα που ζεσταίνουν ή δροσίζουν το δέρμα, υφάσματα από καλαμπόκι ή μανιτάρια, τρισδιάστατες εκτυπώσεις, σε μια πασαρέλα που ζωντανεύει στα social media τις τάσεις κάθε νέας συλλογής.

Η Τάμτα, σαν μούσα και αουτσάιντερ της μόδας μαζί, περιγράφει την πρώτη ιστορία μόδας που θυμάται. Περιοδικά Burda, ξεχωριστά πατρόν, η μαμά που ντύνει την κούκλα της. Πώς φαντάζεται η Τάμτα το μέλλον της μόδας; Aρκεί όπως λέει να εμπνευστεί από τις εκκεντρικές εμφανίσεις του σήμερα, την Lady Gaga, τον David Bowie, τον Εlton John…

Η Αντιγόνη Δέλιου, μοντέλο και ιδιοκτήτρια πρακτορείου μοντέλων, ήρθε από το μέλλον για να φωτίσει το παρελθόν και το παρόν, με δυναμισμό και ρεαλισμό. Έχει ζήσει την χρυσή εποχή της ελληνικής μόδας, και για την φουτουριστική εκδοχή της, λέει πως θα πρέπει να ανασυγκροτηθούμε, να προσέξουμε την υπερβολή με το Instagram, να επενδύσουμε στην αμεσότητα της εικόνας, αλλά να μην χάσουμε την ουσία, τη δράση, το …doing.

Ο Βαγγέλης Χατζής, κομμωτής που έχει αναλάβει σόου υπερπαραγωγές στην Αθήνα, με παράλληλες επιδείξεις των πιο αναγνωρίσιμων και απαιτητικών σχεδιαστών μόδας, ζει στο σήμερα, τον συναρπάζει η εποχή μας που όλα γίνονται τόσο γρήγορα, αν και δεν του αρέσει η λέξη μόδα και το εφήμερο της έννοιας Μόδα. Προτιμά να μιλάει με πάθος για το στιλ και την εξέλιξη του, είναι συλλέκτης περιοδικών, λευκωμάτων, εικόνων, δεν θα τον βρείτε στο Facebook και το Instagram, πολύ απλά γιατί δεν τα χρησιμοποιεί. Δεν θέλησε ποτέ να κοινοποιήσει ποιους κουρεύει για να αποκτήσει μεγαλύτερη πελατεία. Κι αν έφτιαχνε ένα editorial για ένα περιοδικό και την ελληνική μόδα του μέλλοντος; Θα εμπνεόταν όπως λέει από την ταινία Blade Runner.

Και οι Βlade Runners της ελληνικής μόδας; Ο Απόστολος Μητρόπουλος, σχεδιάζοντας ρούχα από το παρόν και το μέλλον, χωρίς σεζόν πλέον, επιμένει πως ο κόσμος αναζητά σήμερα ρούχα καθημερινά, πιο άνετα, πιο φαρδιά, unisex, κόντρα στην αισθητική των Kardashians.

Ο Vrettos Vrettakos, επενδύοντας στη λάμψη, στις αντανακλάσεις του καθρέφτη, δημιουργεί σύγχρονες πανοπλίες για απονομές βραβείων, το κόκκινο χαλί, το μουσείο, και ονειρεύεται ένα μέλλον για την ελληνική μόδα με πτυχώσεις από δέρμα και μεταλλικά πλέγματα που δημιουργούν τρισδιάστατες στολές με άρωμα Ελλάδας.

Φουτουριστική μόδα made in Greece. Ελευθερία, εξουσία και δυναμισμός. Άραγε το digital print θα νικήσει τα περιοδικά; Η υπερβολή είναι αναμενόμενη. Ο κόσμος λέει πως η μόδα πρέπει διαρκώς να αλλάζει. Κι αν ορισμένοι είναι ενάντια στην αλλαγή για την αλλαγή; Ο Yves Saint Laurent είχε πει: «Σημασία έχει να μπορεί κανείς να εκσυγχρονίζει κάθε δημιουργία ανάλογα με τις ανάγκες των καιρών.» Ή όπως έλεγε ο πρωτοπόρος Pierre Cardin που έφτιαξε την πρώτη στολή για το Διάστημα που περπάτησε στο δρόμο: «Αν θέλεις να είσαι σπουδαίος σχεδιαστής, δεν αρκούν τα όμορφα φορέματα. Πρέπει να προκαλείς το κοινό σου».

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΔΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ. ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/13okt2018-istories-modas/

Οι Ιστορίες Μόδας είναι ασπρόμαυρες και χρωματιστές, με το μαύρο να κυριαρχεί συχνά στις επιδείξεις μόδας, στα ατελιέ, στις θεατρικές παραστάσεις, στον δρόμο. «Μπορείς να φοράς μαύρα οποιαδήποτε στιγμή, να το φοράς σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις», συνήθιζε να λέει ο Christian Dior το 1954. Και οι πρωταγωνιστές της διαμόρφωσης της αισθητικής του χθες και του σήμερα, δηλαδή, οι Έλληνες σχεδιαστές, οι φωτογράφοι, οι στυλίστες, δεν αντιμετώπισαν και πολύ διαφορετικά το μαύρο χρώμα και τους κρυφούς του συμβολισμούς, τότε και τώρα.

Ο σχεδιαστής μόδας, Ντίμης Κρίτσας, που έχει ζήσει την μαύρη και την χρυσή εποχή της ελληνικής μόδας, εντός κι εκτός συνόρων, θα κάνει τη δική του «μαύρη» αποκάλυψη: «Ένα είναι το χρώμα: Μαύρο. Και να πούμε και κάτι άλλο…άσπρο. Μαύρο, άσπρο, κόκκινο. Το μαύρο κάνει τη γυναίκα να είναι σέξι, να έχει κάτι το μυστηριώδες.... Πάντα ήταν το μαύρο». Για να θυμηθεί κοστούμια ζωής που είχε σχεδιάσει για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, την Ζωή Λάσκαρη, την Μελίνα Μερκούρη... «Τα ρούχα που έκανα γι’αυτές, δεν ήταν ρoύχα που θα φορούσαν όλες οι άλλες.»

Ο σχεδιαστής μόδας, Βασίλης Ζούλιας, που έχει υπάρξει και στυλίστας στο παρελθόν, αφηγείται ιστορίες μόδας στο κόκκινο χαλί, θυμάται να μεταμορφώνει την Έλενα Κουντουρά σε Audrey Hepburn, όπως επίσης και το Κορίτσι  με τα Μαύρα, το Ποτέ την Κυριακή, την ελληνική μόδα που εμπνέεται από τις καλύτερες στιγμές της για να ξαναγεννηθεί.

Ο εκδότης Άρης Τερζόπουλος φοράει αποκλειστικά σχεδόν μαύρα: «Έχω αρκεστεί στο μαύρο. Μου ταιριάζει. Κάτι θα λέει και για μένα σαν άνθρωπο.» Θα μιλήσει για τα γυναικεία περιοδικά, τότε και τώρα, το χαρτί και την ψηφιακή εποχή της μόδας, τους άνδρες και τις γυναίκες, τους φωτογράφους, το dream team της ελληνικής μόδας, τις μιμήσεις και την «ευλογία να κάνεις μια δουλειά που αγαπάς».

Όσο για την φωτογράφο, Μαρίνα Βερνίκου, «Το μαύρο είναι το μόνο χρώμα για χειμώνα και το καλοκαίρι το άσπρο. Αδυνατίζει, ομορφαίνει, σε όλα τα πράγματα… Το καλοκαίρι δεν με φτιάχνει το μαύρο». Και στην φωτογραφία; «Δεν τη θέλω την ασφάλεια του μαύρου στη φωτογραφία. Πιο δύσκολη η έγχρωμη.»

Ο στυλίστας Νικόλας Γεωργίου επιμένει χρόνια τώρα στην αφαίρεση, για να αφηγηθεί ιστορίες μόδας με πειθαρχία. «Αν αφαιρέσεις το χρώμα, το μαύρο καταπίνει το φως. Μένεις με την ένταση της φόρμας και η φόρμα απαιτεί φοβερή πειθαρχία». Γιατί προτιμά ο ίδιος το μαύρο; Γιατί είναι «πένθιμο» και «ήρεμο». «Όταν ντύνεσαι παίρνεις αποφάσεις που μένουν. Γίνεσαι δημιουργός της εμφάνισης σου. H μητέρα του καθενός είναι η πρώτη ιστορία μόδας. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στην Κύπρο, να έρχεται η μοδίστρα και να μένει σπίτι για 15 μέρες.»

Η δημοσιογράφος μόδας, Έφη Φαλίδα, θα μιλήσει για δύο είδη μαύρου… «Το μαύρο της παράδοσης, με τις μαυροφόρες, και το μαύρο που ήταν διαδεδομένο μέχρι τη δεκαετία του 60, αφού οι γυναίκες δεν ήξεραν κάτι άλλο». Θα αναφερθεί στον Ευαγγελίδη, σαν κουτυριέ, τον Μαυρόπουλο, για τις δημιουργίες του από σατέν, ταφτά και μετάξι, την Λουκία… Αλλά και τα μαύρα κοράκια, στις αρχές της δεκαετίας του 90, με γοτθική μουσική στο σάουντρακ.

Για τον εκδότη Γιώργο Κελέφη,  «το μαύρο χρώμα αναδεικνύει προσωπικότητα και δίνει λάμψη,  δείχνει κάποιον να φαίνεται διανοούμενος, είναι το απόλυτο χρώμα. Κρύβει δυναμισμό, ερωτισμό, συμβολίζει τη διάθεση για διαμαρτυρία.»

Και για την δημοσιογράφο, στυλίστρια και διευθύντρια περιοδικών, Κάτια Δημοπούλου; «Υπάρχουν σήμερα μικρά brands που επενδύουν στην ελληνικότητα…» Και τι δηλώνει για τους παλιότερους σχεδιαστές; «Tους βλέπω και τους θαυμάζω», για να ξεχωρίσει τον Βασίλη Ζούλια και την Δάφνη Βαλέντε, ανάμεσα σε άλλους. «Τους χειροκροτώ. Δύσκολο να κρατιούνται όρθιοι».

Αυτό είναι το παραμύθι του άσπρου και του μαύρου, των αντιθέσεων, των συγκρούσεων και της συμφιλίωσης, Ιστορίες Μόδας που αποκαλύπτουν 50 αποχρώσεις του μαύρου, της θλίψης, της απόγνωσης, των εμμονών.  Οι μαύρες ημέρες (και νύχτες) της μόδας. Tο μαύρο μοιάζει πολυτελές, ασφαλές, αδυνατίζει, ο μινιμαλισμός είναι μονόχρωμος.  Στην ψυχολογία το μαύρο έχει τη δική του ερμηνεία. Κλασικό, μυστήριο, ανεξάρτητο, κανείς δεν λέει να το αποχωριστεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Υπάρχουν γυναίκες και άντρες που έχουν μια απόλυτα μονοχρωματική ντουλάπα και δεν αισθάνονται ενοχές γι'αυτό αλλά συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις επιλογές τους με πάθος. Λαμπερό ναι, όσο και μυστηριώδες και ατμοσφαιρικό, τρόπος ζωής, μια εσωτερική επανάσταση που εκδηλώνεται σήμερα με σιωπή και στιλ. Ιστορίες μόδας με μαύρο περιτύλιγμα, για μια Ελλάδα που ρίχνει φως προτού πέσει η μαύρη αυλαία μετά τη μπόρα, για να βγει το ουράνιο τόξο.